ေ၀ဟင္ေအာင္
နိဒါန္း
ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ အျမင့္ဆံုးရပိုင္ခြင့္သည္ မဲေပးျခင္းသာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဘုမသိ ဘုမသိဘဲ တစ္ေခါက္ မဲေပးခဲ့ၾကၿပီးၿပီ။ ယခု ဒုတိယတဖန္အတြက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္က ၅ ႏွစ္အၾကာ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အခ်ိဳးအေကြ႕သို႔ မဲေပးၾကရေတာ့မည္။ ယခုေဆာင္းပါး ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပခ်ိန္၌ ဇူလိုင္လ ၂၀ ရက္ေန႔မွ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔ထိ မိမိတို႔ သက္ဆိုင္ရာ မဲဆႏၵနယ္မ်ားတြင္ ပါ၀င္ခ်ိန္ၿပိဳင္မည့္ ပါတီမ်ား၊ ပါတီ၀င္မ်ားကို သဲသဲကဲြကဲြသိရေတာ့မည္။ စက္တင္ဘာ ၉ ရက္ေန႔မွ ႏို၀င္ဘာ ၇ ရက္ေန႔ထိ ရက္ေပါင္း ၆၀ပါတီစည္းရံုးကာလအျဖစ္သတ္မွတ္ေပးထားၿပီး ႏို၀င္ဘာ ၈ ရက္ေန႔တြင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး မဲေပးၾကရေတာ့မည္။ သို႔ရာတြင္ ယခုကတည္းက ျပည္သူမ်ားက ေရြးေကာက္ပဲြႏွင့္ ပတ္သတ္၍ စိတ္၀င္စားမႈ အားနည္းေနေသးၿပီး အမတ္မ်ားမွာသာ သူ႕ေနရာ ကိုယ္ေနရာ ေနရာမ်ား အၿပိဳင္အဆိုင္ လုပ္ေနၾကၿပီ။ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္အတြက္ ၁၂ ဦး၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အတြက္ ၁၇ ဦးႏွင့္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္အတြက္ ၃၄ ဦး ၊ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေရးရာ ၁ ဦးတို႔ကို ျပည္သူက ေရြးေကာက္ေတာင္ေျမာက္ရမည္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ စစ္တပ္အစိမ္းေရာင္ ယူနီေဖာင္ေျပာင္ၿပီး ဒီမိုကေရစီဟု အသြင္းကူးေျပာင္းစ ဒီမိုကေရစီ၏ ပထမအႀကိမ္ အသဲၾကားက မဲတျပားဟု ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့လွ်င္ ဒုတိယအႀကိမ္ ဦးေႏွာက္ထဲက မဲတျပားအတြက္ ေၾကြးေၾကာ္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ၿပီျဖစ္သည္။ စာေရးသူ မဲေပးၾကရမည့္ ရခိုင္ျပည္သူလူထုၾကား မဲေပးရမည္ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ လူထုစိတ္၀င္စားမႈကို ဆႏၵသေဘာထား ရယူၾကည့္မိသည္။ အလႊာစံုမွ လူဦးေရ ၅၀ ခန္႔ေလာက္ကို စစ္တမ္းေကာက္ ေမးၾကည့္ျဖစ္သည္။ ထိုစစ္တမ္းအရ ေအာက္ပါအခ်က္အလက္မ်ားကို ေတြ႕ရသည္။
ပထမအမ်ိဳးအစား
`ကၽြန္ေတာ္တို႔က မဲမေပးရရင္ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ မဲေပးလုိက္ရလို႔လည္း ဘာမွ မထူးပါဘူး။ ဘယ္သူတက္လာတက္လာ ကိုယ့္ထမင္းကို ကိုယ္ရွာစားရမွာပဲ´ဆိုသည့္ အုပ္စုျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ဆင္းရဲသား လက္လုပ္လက္စားမ်ား၊ ဆိုကၠားနင္းသူမ်ား၊ ကူလီထမ္းသမား၊ ကုန္စိမ္းေရာင္းသူမ်ားအမ်ားစုက ေျပာၾကားသည့္ စကားလံုးျဖစ္သည္။ အမ်ားဆံုးေျပာၾကားသည့္ စကားျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏ စနစ္ဆိုး ၊ မူ၀ါဒဆိုးတစ္ခုေအာက္တြင္ အဓိက ခံစားရသူမ်ားမွာ ဆင္းရဲသားျဖစ္ၾကသည္။ စစ္အာဏာရွင္မ်ားေအာက္တြင္လည္း ေပၚတာဆဲြျခင္း၊ ႏိုင္ထက္စီးျခင္းမ်ားကို အဓိက ခံစားရသူမ်ားမွာ လက္လုပ္လက္စားျဖစ္ၾကသည္။ ဆင္းရဲသားမ်ား၏ ဘ၀တြင္ ေကာင္းမြန္ေသာ ပညာေရးစနစ္၊ ေကာင္းမြန္ေသာ က်န္းမာေရးစနစ္၊ သင္တင့္မွ်တေသာ စီးပြါးေရးစနစ္ကို အဓိက မခံရသူမ်ားမွ ဤလူတန္းစားျဖစ္ၾကသည္။ အဆိုးရြားဆံုး ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္လာလွ်င္ တရားတေပါင္းအရ ေျဖရွင္းရလွ်င္ ဥပေဒ၏ မ်က္ကြယ္ျပဳမႈကို အဓိက ခံစားရသူမ်ားလည္းျဖစ္သည္။
ေရြးေကာက္ပဲြတစ္ခုမွ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ ေကာင္းေသာ စနစ္တစ္ခု မူ၀ါဒတစ္ခုကို ေရြးေကာက္ပဲြအရ တင္ေျမာက္လိုက္သည္ ဥပေဒျပဳအမတ္မ်ားက တိုင္းျပည္ကို ေျပာင္းလဲႏုိင္သည္ဆုိသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ဗဟုသုတအရ မသိရွိၾကဘဲ ၀မ္းေရးျဖင့္ လံုးပမ္းေနရသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ တကယ္လို႔သာ ေခတ္ေျပာင္းအေရြ႕မွာ ေကာင္းေသာ အခမဲ့ ပညာေရး၊ သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေသာ က်န္းမာေရး၊ သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေသာ စီးပြါးေရး ႏွင့္ အဆင့္ျမင့္ဘဲြ႕ဒီကရီအတြက္ ေခ်းေငြမ်ားကို အစိုးရေထာက္ပ့ံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ထိ စနစ္တခုကို ထိေတြ႕ခြင့္ရခဲ့သင့္သည့္ လူတန္းစားျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးကို ၿငီးေငြ႕ၿပီး စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနေသာ လူတန္းစားအုပ္စုျဖစ္သည္။ ထိုသူတို႔အတြက္ ထြက္ေပါက္ပါေသာ ႏိုင္ငံေရးအရ တြန္းလွန္ႏိုင္ေသာ ျပည္သူပါတီမ်ားကို ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။
ဒုတိယအမ်ိဳးစား
`ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဒသကို လမ္းေဖာက္ေပး၊ ေက်ာင္းေဆာက္မယ့္၊ ေဒသဖံြ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္သူမ်ားကို မဲေပးမွာပဲ´ဆိုသည့္ အုပ္စုအမ်ိဳးအစားကို ေတြ႕ရသည္။ ေဒသဖံြ႕ၿဖိဳးေရးကို ေမွ်ာ္လင့္ေတာင္းတေသာ အုပ္စုျဖစ္သည္။ အလြန္ေကာင္းသည့္ အုပ္စုဟု သတ္မွတ္ႏိုင္သည္။ လက္ရွိ စာေရးသူတို႔ ပတ္၀န္က်င္းတြင္ ေက်းလက္ေဒသဘက္မွ လူမ်ားအျပားေျဖဆိုသည့္ အေျဖမ်ားျဖစ္ၾကသည္။
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈသည္ ထိုႏိုင္ငံ၏ ဖဲြ႕အစည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္ သတ္မွတ္ျပဌာန္းထားသည့္ ေဒသဆုိင္ရာ သံဃံဇာတခဲြေ၀ခြင့္ မူ၀ါဒမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုသည္။ ဤအုပ္စုသည္ ႏိုင္ငံေရးကို နားလည္သေယာေယာင္ရွိေသာ္လည္း တကယ့္အေျခခံက်က်ႏွင့္ ေသြးဖီေနသည္။ ေဒသဖံြ႕ၿဖိဳးေရးသည္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ တိုက္ရိုက္ဆက္စပ္သည္။ ေကာင္းမြန္ေသာ မူ၀ါဒမရွိ၊ ေကာင္းမြန္ေသာ ဖဲြ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုႏွင့္ သံဃံဇာတခဲြေ၀မႈကို အခ်ိဳးက်မရွိလွ်င္ ေဒသဖံြ႕ၿဖိဳးေရးသည့္လည္း အလကားျဖစ္သည္။ ေပးတိုင္း မရသည္မွာ ဥပေဒမမိုးမႈ၊ လာတ္ေပးလာတ္ယူမႈ၊ ျခစားမႈအျပင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူတို႔သည့္ အာဏာကို အသံုးစားလုပ္ေသာေၾကာင့္ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈသည္ ထင္သေလာက္ ခရီးမေပါက္ေခ်။ လက္သင့္ရာ စားေတာ္ေခၚသည့္ စနစ္ အရိုးစဲြေနသည့္ စာေရးသူတို႔ ေဒသမွာ ေကာင္းမြန္သည့္ ႏိုင္ငံေရးအရ မူ၀ါဒတစ္ရပ္ မရွိမျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ အေျပာင္းအလဲေနာက္တြင္မွ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံေရးအေရြ႕အတြက္ ၀င္ေရာက္ၿ႔ပိဳင္ဆိုင္ၾကမည့္ ပါတီမူ၀ါဒမ်ားကို အဓိက ၾကည့္ရႈရမည္။ လမ္းလုပ္ေပးမည္။ ေက်ာင္းေဆာက္ေပးမည္ဆိုသည္ထက္ ႏိုင္ငံေရးသည္ ဘက္ေပါင္းစံုႏွင့္သက္ဆိုသည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္သည္။ စီးပြါးေရး မူ၀ါဒ၊ က်န္းမာေရးမူ၀ါဒ၊ ပညာေရးမူ၀ါဒ၊ သံဃံဇာတမူ၀ါႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမူ၀ါဒမ်ားကို အေသအခ်ျပင္ဆင္ၿပီး ခိုင္မာေအာင္ ခ်မွတ္ ျပဌာန္းထားသည့္ ပါတီကို ေရြးခ်ယ္ မဲေပးခြင့္သည့္ အေကာင္းဆံုး ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
တတိယအမ်ိဳးစား
`ပါတီကို မၾကည့္ေတာ့ဘူး။ လူကိုပဲ ၾကည့္ေတာ့မယ္။ လူေကာင္းဖို႔ပဲလိုတယ္။ အယင္းေရြးေကာက္ပဲြတုန္းက ဘာေတြ ညာေတြ မသိဘူး။ ကိုယ္လူမ်ိဳးဆိုၿပီး မဲေပးလုိက္တာပဲ။ ငါးႏွစ္သက္တမ္းသာၿပီးသြားတယ္။ ကိုယ္ေဒသက အမတ္ေတြကို မျမင္ဖူးလိုက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူကို ေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ့ မဲေပးမွာပဲ´ဟု ဆိုသည့္ အုပ္စုမ်ိဳးကို ေတြ႕ရသည္။ လူလတ္တန္းစားအလႊာတြင္ အဓိကေတြ႕ရတတ္သည့္ အေျဖျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္ပါ၀င္စားေသာ္လည္း စိတ္ပ်က္ေနသည့္ အုပ္စုျဖစ္သည္။ ယခင္ ေရြးေကာက္ပဲြကာလက စစ္အာဏာရွင္ကို မုန္းတီးစိတ္ေၾကာင့္သာ မိမိအနီးအနားက ရခိုင္လို႔ တံဆိပ္ကပ္လိုက္လွ်င္ မဲေပးခဲ့ၾကသည္။ မည္သူျဖစ္ျဖင္း မျဖစ္ျခင္း၊ ရခိုင္ပါတီဆိုလွ်င္ မဲေပးလုိက္ၾကသူအမ်ားစုျဖစ္သည္။ ဤအုပ္စုသည္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အမ်ိဳးသားေရးဓာတ္ခံရွိၿပီး မိမိတို႔ေပးလုိက္သည့္ မဲတျပားေၾကာင့္ တက္ေရာက္လာသည့္ အမတ္မ်ားအေပၚတြင္ တစ္စံုတရာကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကသည္။ လူခ်င္းေတြ႕ဆံုၿပီး စကားေျပာၾကည့္ျခင္း၊ တင္ျပျခင္း၊ ေရွ႕အလားအလာမ်ားကို နားေထာင္၊ ေဆြးေႏြးခ်င္ၾကသည့္ ႏိုင္ငံေရးပိုးရွိသည့္ အုပ္စုျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြသည္ ႏိုင္ငံက စနစ္တခုက စနစ္တခုကို အတင္းေျပာင္းလဲမႈႏွင့္အတူ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ခ်က္မရွိဘဲ အမ်ိဳးသားပါတီတခုခုအလံေအာက္တြင္ ခိုလံုလိုက္ရံုျဖင့္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ျဖစ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ေရြးေကာက္ပဲြကာလအလြန္သို႔ ေရာက္ရွိလာေသာအခါ မလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္ဘဲ ေခတ္ေျပာင္းမွာ စနစ္ေဟာင္းက အမူအက်င့္အတိုင္း အမတ္အမ်ားစုသည္ သူတို႔မိသားစုအက်ိဳးစီးပြါးကို လံုပန္ထုတ္ရင္းျဖင့္သာ ျပည္သူႏွင့္ ကင္းကြာမွန္းမသိ ကင္းကြာသြားၾကသည္။ ထိုအခါ ဤမဲဆႏၵရွင္အုပ္စုသည္ စိတ္ဆိုးလာၾကသည္။ သူတို႔လိုခ်င္သည့္ ၊ သူတို႔ႏွင့္ အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးႏိုင္မည္အုပ္စုကို ေမွ်ာ္လင့္လာၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔မွာ လူကိုသာၾကည့္တတ္သည့္အတြက္ အားနည္းခ်က္အခ်ိဳ႕ရွိေသးသည္။ လူသည္ လူသာျဖစ္သည္။ မူမဟုတ္။ ပါတီပင္ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္သီးပုဂၢလပင္ျဖစ္ျဖစ္ က်န္းမာေရး႑၊ စီးပြါးေရး႑၊ ပညာေရးက႑ႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက႑မ်ားကို ခ်ျပၿပီး မူ၀ါဒမ်ားကို အဆင့္ဆင္ ဗ်ဴဟာမ်ား၊ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားျဖင့္ လလိုက္၊ ႏွစ္လိုက္၊ ရည္ရွည္မူ၀ါဒမ်ားကိုလည္း စီစစ္ႏိုင္မွ လူႏွင့္မူကို တဲြေရြးခ်ယ္မွ အဆင္ေျပႏိုင္မည္။
စတုတၳအမ်ိဳးအစား
`ကၽြန္ေတာ္တို႔က ရခုိင္မို႔ ရခုိင္ပါတီကိုပဲ မဲေပးမယ္။ ဘယ္ပါတီဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ရခုိင္ပါတီကိုေတာ့ လံုး၀မဲေပးရမွာပဲ´ဟု ေျဖဆိုသည့္ အုပ္စုမ်ိဳးကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ ဤအုပ္စုတြင္ အမ်ားစု၀င္ေရာက္ေျဖဆိုၾကသည္။ ရခိုင္မို႔ ရခုိင္ပါတီကို မဲေပးျခင္းေလာက္ ေကာင္းသည္မွာ ရွိပါေတာ့မည္လား။
သို႔ရာတြင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ျပည္သူတို႔ တာ၀န္ေက်းပြန္မႈလည္းျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးအရ အလိမ့္ခံလြယ္သည့္ အုပ္စုလည္းျဖစ္သည္။ သူတို႔ ေျပာစကားအတိုင္းပင္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ တႀကိမ္ သက္ေသျပခဲ့ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္က အာဏာဆက္လက္ မသိခဲ့ဘဲ ေနာက္တႀကိမ္သာက်င္းပခဲ့လွ်င္ ယခုအတိုင္းထက္ သိပ္ထူးျခားလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ထိုနည္းအတိုင္းပင္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ တႀကိမ္ သက္ေသျပခဲ့ၾကသည္။
ဤအုပ္စုမွာ မူ၀ါဒႏွင့္ လူကို စိတ္မ၀င္စားေခ်။ မူ၀ါဒကို ေကာက္ကိုင္ၿပီး မဖတ္ျဖစ္သလို သူတို႔ရပိုင္ခြင့္၊ တန္းတူေရးစသည့္ တို႔လည္း စိတ္မ၀င္စားတတ္ေပ။ လူကိုလည္း သူခိုးသား၊ ဓားျပသား စိတ္မ၀င္စား။ ရခိုင္အလံေတာ္တစ္ခုေအာက္တြင္ ၀င္ေရာက္မဲေပးခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႔ မဲေပးုလိက္သည့္ ပါတီ၏ ပါတီတြင္ စည္းလံုးမႈၿပိဳကဲြမႈ၊ အသံဗလံမ်ားထြက္လာေသာအခါ အခ်ိဳ႕မွာ စိတ္ပ်က္သြားတတ္သည္။ တခ်ိဳ႕မွာ ဘက္ေျပာင္းသြားၾကသည္။ တခ်ိဳ႕မွ ႏိုင္ငံေရးဆိုသည့္ စကားကိုပင္ စိတ္မ၀င္စားၾကေတာ့ေပ။ ေရြးေကာက္ပဲြလာလွ်င္ မဲေပးလုိက္မည္ က်န္သည့္ အေၾကာင္းအရာတို႔ကို စိတ္မ၀င္စားျဖစ္သြားတတ္သည္။ သူတို႔အုပ္စုအတြက္ စနစ္တက် ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမွ တဆင့္ဆဲြေခၚလွ်င္ လူထုတိုက္ပဲြတြင္ အေကာင္းဆံုး ပါ၀င္သူမ်ားျဖစ္တတ္ေပသည္။
ပဥၥမအမ်ိဳးအစား
`မဲေပးလည္း ဘာမွ ထူးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ဟာကိုယ္ ေအးေဆးပဲ ေနခ်င္တယ္´ဆိုသည့္ အုပ္စုလည္း ေတြ႕ရသည္။ မည္သူပင္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အႏိုင္ရရ သူတို႔ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ဟု ခံယူထားသည့္ အုပ္စုျဖစ္သည္။ ေအးေအးလူလူျဖင့္ ဘ၀ကို ျဖတ္ေက်ာ္ခ်င္သည့္ အုပ္စုပင္။ ေအးေဆးေနခ်င္ျခင္းပင္ ႏိုင္ငံေရးအရ အေရးႀကီးေၾကာင္းကို သူတို႔ မသိၾကေပ။
မိမိေပးလုိက္ေသာ မဲေၾကာင္းသာ အႏိုင္ရၿပီး တက္လာသည့္ ပါတီက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ခ်ယ္လွယ္မည္ျဖစ္သည္။ ထိုအခါ မသာမာသူမ်ားလက္ထဲသို႔ ခ်ဳပ္ခြင့္အာဏာပါသြားလွ်င္ မိမိအိမ္က ထမင္းအိုးထိလာေဆာင့္တတ္သည္ကို ေနာက္မွ သိရတတ္သည္။ မဲေပးလည္း ဘာမွ ထူးမွာမဟုတ္လွ်င္ ထူူးေအာင္ မည္သို႔လုပ္ေဆာင္ရမည္ကို နည္းလမ္းမရွာေဖြဘဲ ငုတ္တုတ္ထိုင္္ေနရံုႏွင့္ မၿပီးျပတ္ႏုိင္ေၾကာင္းကို သတိမမူမိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေအးေဆးေနခ်င္လည္း ႏိုင္ငံေရးအတြက္ ဒီမိုကေရစီစနစ္တြင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည့္ ပါတီတစ္ရပ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို မဲျဖင့္ အပ္ႏွင္ရသည္ကို သတိခ်ပ္မိဖို႔ တြန္းအားေပးသင့္ေပသည္။
ဆဌမအမ်ိဳးအစား
`ႏိုင္ငံေရးအရ ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္မည့္ ဒီမိုကေရးစီအေရးတိုက္ပဲြ၀င္သူမ်ားႏွင့္ ဖယ္ဒရယ္အေရး တုိက္ပဲြ၀င္သူမ်ားကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး မဲေပးရမယ္´ဟု ဆိုသည့္ စပါယ္ရွယ္ ႏုိင္ငံေရးတက္ႀကြသည့္ အုပ္စုျဖစ္သည္။ စနစ္ခုက စနစ္တခုကို ေမွ်ာ္လင့္ေနသည့္ အုပ္စုျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရး၊ ဖယ္ဒရယ္အေရးႏွင့္ အမ်ိဳးသားရပိုင္ခြင့္ကို သတိရွိရွိႏွင့္ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီးမွ မဲတတ္သည့္ အုပ္စုျဖစ္သည္။ ဤအုပ္စုအား အထူးတလည္ေထာက္ျပစရာမလိုေပ။ ျပည့္စံုၿပီးသားအုပ္စုဟု ဆိုရမည္။ အိပ္မက္မ်ားကို ဆက္မက္ၿပီး ေတာင္းျပည္ေကာင္းစားေရးအတြက္ စိတ္ကူးဖန္တီးသည့္ အုပ္စုျဖစ္သည္။
နိဂံုးခ်ဳပ္
ျမန္မာႏို္င္ငံသည္ ကမၻာ့လာတ္ေပးလာတ္ယူမႈစာရင္းတြင္ အဆင့္ (၂)၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ ၀င္ေငြအနိမ့္ဆံုးႏို္င္ငံ၊ ႏိုင္ငံလူဦးေရ၏ ၂၆% သည္ ဆင္းရဲမႈေအာက္ကို ေရာက္သည့္ ႏိုင္ငံ၊ လူ ၄ ေယာက္တြင္ ၁ ေယာက္သာ လွ်ပ္စစ္မီးသံုးႏုိင္သည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။ ထိုအထဲတြင္မွ ရခိုင္ျပည္နယ္သည္ အာဏာရွင္အဆက္ဆက္၏ လယ္ယာေျမအသိမ္းခံရဆံုးျပည္နယ္၊ ပညာေရးအရ တိုင္းႏွင့္ျပည္နယ္ ၁၄ ခုတြင္ အဆင့္ ၁၂ တြင္ရွိသည့္ ျပည္နယ္၊ သဘာ၀သံဃံဇာတ အထြက္ဆံုးျပည္နယ္မွ ထမင္းအငတ္ဆံုးျပည္နယ္၊ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းမႈအမ်ားျဖစ္ၿပီး ျပည္ပစြန္႔ခြါမႈအမ်ားဆံုးျပည္နယ္၊ လူမ်ိဳးေရးကထိကရုန္းအျဖစ္ဆံုးျပည္နယ္ဟု ဂုဏ္ပုဒ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ကိုင္ေဆာင္ထားသည့္ ျပည္နယ္တြင္ ႏိုင္ငံေရးကို အေမွာင္ခ်ခံထားရၿပီး အမ်ိဳးသားေရးဆိုုသည့္ စကားလံုးကို တြင္းတြင္းက်ယ္က်ယ္ေျပာကာ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈကို အဓိကဖန္းတီးခံထားရသည့္ ျပည္နယ္ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေကာင္းစားေရးအတြက္ သတိကို ခ်ပ္ၿပီး မည္သို႔ မဲေပးသင့္သည္၊ မည္သူပါတီကို မဲေပးသင့္သည္ကို အသင့္တို႔၏ မဲတျပားမွ အဆံုးအျဖတ္ေပးသြားမည္။ ႏိုင္ငံေရးအရ ေတာင္းဆိုေသာ၊ မူ၀ါဒအရ အားေကာင္းေသာ၊ လူပုဂၢိဳလ္အရ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ရွိေသာ တိုင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ကိုယ္က်ိဳးအတၱသမားမ်ား၊ အေခ်ာင္ခိုသမားမ်ား၊ စီးပြါးေရးေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္ၾကမည့္ စီးပြါးေရးအမတ္မ်ား၊ မိမိ၏ ဘ၀ထဲမွ အမွားမ်ားကို ကာကြယ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးကို ခုတုန္းလုပ္မည့္သူမ်ားကို သတိႀကီးစြာျဖင့္ မဲေပးမမွားဖို႔ သတိျပဳသင့္သည္။ မဲတျပားသည္ စနစ္တခုအတြက္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ရမည္။ အေခ်ာင္သမားမ်ားအတြက္ ၀ိသမေလာဘသားမ်ားအတြက္ မျဖစ္ရေအာင္ တစ္သီးပုဂၢလ၀င္ေရာက္ အေရြးခံသည့္ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ျဖစ္၊ ပါတီမွ လူမွန္ မူမွန္ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ၾကဖို႔ အသင့္ျပင္ဆင္ၾကရေတာ့မည္။
ေနာက္ဆံုး ၂၀၁၅ ခုနွစ္သည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္၏ ဒုတိယအခ်ိဳးအေျပာင္းအတြက္ အားေကာင္းေသာ လိႈင္းလံုးႀကီးတစ္လံုးျဖစ္သည္။ အနီးကပ္ဆံုးအျဖစ္ မိမိမဲဆႏၵနယ္ေျမတြင္ မိမိမဲေပးပိုင္ခြင့္ရွိဖို႔ ေရြးေကာက္ပြဲစာရင္းကပ္သည့္ ေနရာမ်ားသို႔ သြားေရာက္ၿပီး မိမိနာမည္၊ မိမိမိသားစုပါမပါကို စစ္ေဆးထားသင့္သည္။ မည္မွ်ေလာက္ မဲေပးမည္ဟု အားခဲထားပါေသာ္လည္း မဲေပးခြင့္စာရင္းတြင္ နာမည္မပါခဲ့လွ်င္ မဲတျပားကို အလကားျဖစ္သြားမည္။ သတိထားနားစြင့္ၿပီး အနာဂတ္တိုင္းျပည္ကို တည္ေထာင္ၾကပါစို႔..။
ေ၀ဟင္ေအာင္
၂၄၊ ၇၊ ၂၀၁၅။
Credit: Develop News Journals
0 comments:
Post a Comment
မွတ္ခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပရန္ ခဏေလးေစာင့္ၾကပါ။