၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးအစျပဳရာ ပခုကၠဴ အေရးအခင္းတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည့္ ဆရာေတာ္ ဦးစိႏိၲတႏွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္း
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ စစ္အစိုးရသည္ ေလာင္စာဆီ ေစ်းႏႈန္းမ်ားကို ျမႇင့္တင္ခဲ့သည္။ ထိုသည္ကို အေျချပဳ၍ ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား ျမင့္တက္ခဲ့ၿပီး လူထုဘ၀ ရပ္တည္ေရး ပိုမိုခက္ခဲလာခ့ဲသည္။ ထိုကဲ့သုိ႔ အေျခအေနတြင္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕၌ သီတင္းသံုးေနသည့္ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ နံနက္ ဆြမ္းခံ ၾကြေရာက္စဥ္ ဆြမ္းဒကာ၊ ဒကာမမ်ား၏ ညည္းညဴသံမ်ားကို ခံစားခဲ့ရသည္။ ထို႔ ေၾကာင့္ပင္ ပခုကၠဴ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ လူထုခံစားေနရသည့္ အေျခအေနကို ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ထိုက့ဲသုိ႔ လူထုခံစားမႈ ေျပလည္ေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ စီတန္း လွည့္လည္ ေမတၱာပို႔ခဲ့သည့္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ သံဃာေတာ္မ်ားကို စစ္အစိုးရ တာ၀န္ရွိသူမ်ားဖက္မွ ႐ိုက္ႏွက္ ၿဖိဳခြင္းခဲ့ရာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ေျပာင္း လဲေစသည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈႀကီး ေပၚေပါက္လာခ့ဲသည္။ ယခုအခါ စစ္အာဏာရွင္အား ဆန္႔ က်င္သည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးသည္ ရွစ္ႏွစ္ျပည့္သုိ႔ ေရာက္ရွိလာခ့ဲၿပီျဖစ္သည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ ဘာ ၅ရက္ မြန္းလြဲ ၃ နာရီခန္႔တြင္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕၌ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းမႈ ျပဳလုပ္ေသာ သံဃာ ေတာ္မ်ားအေပၚ စစ္အစိုးရ၏ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းမႈမ်ားကို ကိုယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့သည့္ သံဃာေတာ္မ်ား၏ မိန္႔ၾကားခ်က္မ်ားအား ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
ဦးစိႏိၲတ (ပခုကၠဴ ေရႊ၀ါေရာင္ အေရးအခင္းတြင္ ဦးေဆာင္အျဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့သူ)
ေမး - စက္တင္ဘာ ၅ ရက္မွာ ပခုကၠဴၿမိဳ႕သံဃာေတာ္ေတြ ဆုေတာင္း ေမတၱာပို႔ ထြက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း မိန္႔ၾကားေပးပါဘုရား။
ေျဖ- ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လထဲမွာ ေလာင္စာဆီ ေစ်းႏႈန္း ျမင့္တက္မႈေၾကာင့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ တက္လာ တယ္။ အဲဒီမွာ ရန္ကုန္ ၈၈ က ကိုမင္းကိုႏိုင္ တို႔ကေန လိုင္းကား မစီးဘဲ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပတယ္။ အ ဖမ္းခံရတယ္။ ေနာက္ ကိုထင္ေက်ာ္တို႔က ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရး ထပ္ဆႏၵျပတယ္။ အဖမ္းခံရတယ္။ စစ္ ေတြက သံဃာေတာ္ ႏွစ္ပါးလည္း ဆႏၵျပတယ္။ အဖမ္းခံရတယ္။ အဲဒီမွာ ဦးဇင္းတို႔ ပခုကၠဴ သံဃာေတြကေန ဒကာ၊ ဒကာမေတြရဲ႕ ေရွ႕ကေန မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ၿပီး လုပ္သင့္တယ္။ ဒီလႈပ္ရွားမႈဟာလည္း မရပ္တန္႔ သင့္ဘူလို႔ ယူဆၿပီး လုပ္ေဆာင္ရာကေန ဒီလႈပ္ရွားမႈႀကီး ျဖစ္လာတာပါ။
ေမး- သံဃာေတြရဲ႕ ေမတၱာပို႔ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း အစီအစဥ္ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပံုကို ဆက္လက္ မိန္႔ၾကားေပးပါဘုရား။
ေျဖ- ဒီလႈပ္ရွားမႈႀကီးက မရပ္သင့္ဘူးဆိုၿပီး ဦးဇင္းတို႔နီးစပ္က သံဃာေတာ္ ေတြကေန တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ ေတြကို ေလွ်ာက္တယ္။ ဘယ္လို လႈပ္ရွားၾကမလဲ တိုင္ပင္တဲ့အခါ ဘုရားသားေတာ္ ေတြျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဘုရားနည္းလမ္းအတိုင္း သြားတာေကာင္းတယ္ ဆိုၿပီး တိုင္ပင္မိတယ္။ စက္တင္ဘာ ၃ ရက္မွာ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာရွိတဲ့ စာသင္တိုက္ႀကီးေတြကို စည္း႐ံုးတဲ့အခါ သံဃာေတြၾကားမွာ တက္ၾကြ လုပ္ရွားမယ့္ သံဃာေတြ ေပၚေပါက္လာတယ္။ အဲဒီမွာ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားျပဳ သံဃာ့သမဂၢအဖြဲ႕ (ပခုကၠဴ) ဆိုၿပီး ဦးေဆာင္သံဃာ ၁၀ ပါးနဲ႔ ဖြဲ႕လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ ဦးဇင္းက ဥကၠ႒ တာ၀န္ယူတယ္။ ေနာက္ဆံုး အစည္းအ ေ၀းကို ေဗာဓိမ႑ိဳင္ ေက်ာင္းတိုက္မွာလုပ္တယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးကို လႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ တဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီး လုပ္ေဆာင္မယ့္ အဖြဲ႕လည္းရွိေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ လုပ္မလဲ ထပ္တိုင္ ပင္တယ္။ အဲဒီမွာ ဆရာေတာ္ႀကီးက ဘုရားသားေတာ္ေတြ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ၿပီးေတာ့ စီတန္းၿပီးေတာ့ ျပည္သူ႔ လုိအပ္ခ်က္ေတြကို ျပမယ္။ ေတာင္းဆိုမယ့္ အခ်က္ေတြကို စာရြက္ေတြမွာ ေရးၿပီး ေတာင္းဆို မယ္ဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။
ေမး- စက္တင္ဘာ ၅ ရက္မွာ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းခဲ့တဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြကို မိန္႔ၾကားေပးပါဦး ဘုရား။
ေျဖ - ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၅ ရက္ ေန႔လယ္ ၁ နာရီ ၁၅ မိနစ္မွာ အေနာက္တိုက္ (သာသနာ့ ၀ိပုလရာမ ေက်ာင္းတိုက္) ကေန သံဃာ ၃၆ပါးနဲ႔စၿပီး ေမတၱာပို႔ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ ျပည္သူလူထုကလည္း ေနာက္ကေန ပါလာတယ္။ အလယ္တိုက္ မေရာက္ခင္ မိခင္နဲ႔ကေလး ေစာင့္ေရွာက္ေရး ၀င္းအနီးမွာ ခ႐ိုင္အဆင့္၊ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ လူႀကီးေတြကေန လာတားတယ္။ ဒါကို မလုပ္ဖို႔။ ရပ္တန္႔ဖို႔။ ေရွ႕ဆက္မသြားဖို႔။ ဦးဇင္း တို႔ကေတာ့ သြားရမယ့္ လမ္းကိုေတာ့ ဆံုးေအာင္သြားရမွာ။ ဘယ္လိုပဲ တားဆီးတားဆီး ဆံုးေအာင္သြားမွာ။ အဲဒီမွာ သံဃာေတြ မသြားေအာင္ဆိုၿပီး ကားေတြနဲ႔ပိတ္တယ္။ အဲဒီမွာ ဦးဇင္းကေန အရွင္ဘုရားတို႔ ေရွ႕ဆက္သြားမွာလား ေနာက္ျပန္လွည့္မွာလား ေမးေတာ့ သံဃာေတြက ႏႈတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ဦးဇင္းကေန အေရွ႕ကို ဆက္ေလွ်ာက္ ေစခ်င္တယ္လို႔ ေလွ်ာက္ထားေတာ့ ဆက္ၿပီး ေလွ်ာက္သြားၾကတယ္။
ေမး- အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေရာ အာဏာပိုင္ေတြဘက္က ဘယ္လိုေတြ ဆက္တားလည္း မိန္႔ၾကားေပးပါဘုရား။
ေျဖ- ဆက္ၿပီး ၾကြၾကေတာ့ အလယ္တိုက္ (မဟာ ၀ိသုတာရာမ စာသင္တိုက္) ကို ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီမွာ အာဏာပိုင္ေတြကေန ဆက္ၿပီး တားတယ္။ အဲဒီမွာ အာဏာပိုင္ေတြကေန အလယ္တိုက္ထဲ ၾကြပါ ဆိုၿပီးေလွ်ာက္တယ္။ အဲဒါမွာ ပိတ္ဖမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ အဲဒီမွာပဲ အလယ္တိုက္မွာ ရွိေနတဲ့ ဦးဇင္း ဦးေတ ေဇာ(ၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ေရႊ၀ါေရာင္ ေက်ာင္းတိုက္တြင္ သီးတင္းသံုးလ်က္ရွိ)က ေနမ၀င္နဲ႔။ ပိတ္ဖမ္းလိမ့္မယ္။ ဆက္ ၾကြပါ ဆိုၿပီးေလွ်ာက္ေတာ့ ဦးဇင္းတို႔ ဆက္ၾကြတယ္။ ေဗာဓိမ႑ိဳင္ ေက်ာင္းတိုက္ကို ေရာက္တယ္။ အဲဒီမွာ သံဃာအပါး ၉၀ ေက်ာ္ေလာက္ ထပ္ၿပီးၾကြလာတယ္။ အေရွ႕တိုက္ကို ဆက္ၿပီးၾကြတယ္။ အာဏာပိုင္ ေတြဘက္ကေန မွတ္တမ္းေတြ လိုက္ယူတယ္။ အေရွ႕တိုက္က အထြက္မွာ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းခံရတယ္။
ေမး - ဆရာေတာ္တို႔ ေမတၱာပို႔ မထြက္မီ ႏွစ္ရက္ေလာက္ အလိုကတည္းက စြမ္းအားရွင္ေတြကို အာဏာပုိုင္ေတြဘက္က သင္တန္းပို႔ခ်ခဲ့တယ္။ စုေဆာင္းခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အရွင္ဘုရားတို႔ သိခဲ့တဲ့ အေနအထားကို မိန္႔ၾကားေပးပါ။
ေျဖ - ဦးဇင္းတို႔ လမ္းမေလွ်ာက္မီ ႏွစ္ရက္ေလာက္ အလိုကတည္းက ေထြအုပ္႐ံုး (အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးဦးစီးဌာန႐ံုး)မွာရယ္ ေနာက္ၿပီး ျပည္သာယာခန္းမထဲမွာရယ္ စြမ္းအားရွင္ဆိုတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲက လူမိုက္ ေတြကိုစုၿပီး ခြနဲ႔ကုန္းသီး ထည့္ထားတဲ့ လြယ္အိတ္ေတြ ေပးတာလုပ္တယ္။ တစ္ေယာက္ကို ၃၀၀၀ က်ပ္ေပး တယ္။ ခ႐ိုင္ဥကၠ႒ ဦးခင္ေမာင္စိုး ကိုယ္တုိင္ သံဃာပါမက်န္ ဘယ္လို ႏွိမ္နင္းရမယ္ဆိုတာ သင္တန္းေတြ ေပးတယ္။ အမွန္ေျပာရရင္ အဲဒီသင္တန္းထဲမွာကို ဦးဇင္းကိုယ္တိုင္ ရွိေနတာကို အာဏာပိုင္ေတြဘက္က မသိလိုက္ဘူး။ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ ေန႔မွာလည္း မိခင္နဲ႔ကေလး ေစာင့္ေရွာက္ေရးေနရာမွာ စြမ္းအားရွင္ေတြနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ စၿပီးေပါင္းၿပီ။ စြမ္းအားရွင္ေတြ အဲဒီ႐ံုးေရွ႕ ေရာက္လာတဲ့အခါ ရဲမွဴးဦးခင္စိန္ကေန မင္းတို႔အဖြဲ႕ေတြ ဘယ္မွာလဲ အားလံုး အဆင့္သင့္ျဖစ္ၿပီလား ေမးလိုက္ကတည္းက ဦးဇင္းတို႔ကို အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းေတာ့မယ္လို႔ သိလိုက္တယ္။
ေမး - ၿမိဳ႕မလမ္းအေရာက္ အ.လ.က (၃) နဲ႔ ေဆး႐ံုၾကားမွာ စတင္ အၾကမ္းဖက္ခံရပံုကို မိန္႔ၾကားေပးပါဘုရား။
ေျဖ - အေရွ႕တိုက္ထဲကေန ၿမိဳ႕မလမ္းဘက္ ဆက္ၾကြေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြဘက္က စပိတ္တယ္။ အဲဒီမွာ ၿမိဳ႕နယ္ သံဃာ့မဟာနာယက ဥကၠ႒ ဦးေတေဇာဘာသ တို႔ကေန လာတားတယ္။ ဆက္မၾကြနဲ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ လာ တားတယ္။ ဦးဇင္းတို႔ကေန ဆရာေတာ္ ဘာမွမျဖစ္ရဘူး။ သီဟိုဠ္ရွင္ ဘုရားေရာက္တာနဲ႔ သူ႔ေက်ာင္း ကိုယ့္ေက်ာင္းျပန္မွာ။ ျပည္သူလူထုမွာ ဒီလိုလိုအပ္ခ်က္ တိုင္းျပည္မွာ ဒီလိုေတြ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ အစိုးရကို သိေစခ်င္လို႔ လုပ္တာျဖစ္တယ္။ အစိုးရကို ရန္ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ တပည့္ေတာ္တို႔ ၾကြစရာရွိတာ ၾကြပါ ရေစ ေျပာတဲ့အခါ အဲဒီ ဆရာေတာ္ကေနပဲ တပ္ကို လွမ္းေခၚတယ္။ ခလရ (၂၃၅) တပ္ရင္းမွဴးက ဆင္းလာၿပီး အရွင္ဘုရားတို႔ ေရွ႕ဆက္ၿပီး မေလွ်ာက္ပါနဲ႔။ ဆက္ေလွ်ာက္ရင္ တပည့္ေတာ္တို႔ ပစ္ရလိမ့္မယ္ အမိန္႔ ေပးၿပီးသားလို႔ ေျပာတယ္။ ဦးဇင္းတို႔ကလည္း ပစ္ခ်င္ရင္ပစ္။ ဒီေန႔ အေနာက္တိုက္ကေန သီဟိုဠ္ရွင္ ဘုရား ေရာက္မွသာ ၿပီးမွာ ေျပာေတာ့ အဲဒီတပ္ရင္းမွဴးကပဲ ၀ံသပါလဆိုတဲ့ ဦးဇင္းကို ၀င္ခ်ဳပ္တယ္။ အဲဒီမွာ ပဋိပကၡ ျဖစ္သြားတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္ သံဃာ့ မဟာနာယက ကလည္း ဟိုကိုယ္ေတာ္ဖမ္း ဒီကိုယ္ေတာ္ဖမ္းဆိုၿပီး လက္ညိႇဳးထိုး ဖမ္းခိုင္းတယ္။ မႏိုင္မနင္း ျဖစ္သြားခ်ိန္မွာ တပ္ရင္းမွဴးက အခ်က္ျပၿပီး ေသနတ္ ေဖာက္ခိုင္း တယ္။ ေသနတ္ ေဖာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ထြက္ေျပးၾကရင္း က်န္ခဲ့တဲ့ သံဃာအပါး ၃၀ ေလာက္စၿပီး အၾကမ္းဖက္ ခံရတယ္။
ေမး - သံဃာေတာ္ေတြကို ဘယ္သူေတြက ဘယ္လို အၾကမ္းဖက္ခဲ့တယ္ ဆိုတာ မိန္႔ၾကားေပးပါဘုရား။
ေျဖ- ေသနတ္ေဖာက္ေတာ့ ဦးဇင္းလည္း အနီးနား ဒကာ၊ ဒကာမေတြ အိမ္ထဲ ၀င္ေျပးရတယ္။ အသင့္ ေစာင့္ေနတဲ့ စြမ္းအားရွင္ ေတြကလည္း တုတ္ေတြနဲ႔ ၀င္႐ိုက္တယ္။ ကုန္းသီးေတြနဲ႔ ပစ္တယ္။ ဦးဇင္းအနီးက ဦးသံ၀ရဆိုရင္ ပါးကို ေပါက္ထြက္သြားတယ္။ ဦးဇင္းလည္း ဒကာရဲ႕ အိမ္အေပၚထပ္ကေန လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ခရစ္ယာန္ ေက်ာင္း၀ိုင္းထဲ ၀င္ပုန္းတဲ့ ဦးပညာစကၠရယ္ ဦးပညာနႏၵရယ္ကို စြမ္းအားရွင္နဲ႔ စစ္သားေတြက ၀င္ဖမ္းၿပီး ႀကိဳးနဲ႔ တုပ္ေခၚသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဓာတ္တိုင္မွာ ခ်ည္ၿပီး ႐ိုက္တယ္။ စစ္သားက ဆဲလည္း ဆဲတယ္။ ဦးဇင္း ကိုယ္တိုင္ ျမင္လိုက္ ၾကားလိုက္ရတယ္။ စြမ္းအားရွင္ေတြက ရပ္ကြက္ထဲ ထိေအာင္ ၀င္ရွာေတာ့ ဦးဇင္းတို႔လည္း အေတာ္နဲ႔ ျပန္ၾကြလို႔မရဘူး။ အေတာ္ေအးေဆးသြားမွ ျပန္ၾကြရတယ္။
ေမး- ဒီလိုအေျခအေနေတြ ျဖစ္ပ်က္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကံေဆာင္ သပိတ္ေမွာက္မႈ ျဖစ္ေပၚလာပံုကိုလည္း မိန္႔ၾကား ေပးပါဦးဘုရား။
ေျဖ- အစိုးရဘက္က အဲဒီျဖစ္စဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႀကိဳးနဲ႔လည္း မတုတ္ပါဘူး။ ဓာတ္တိုင္မွာလည္း မခ်ည္ပါဘူး။ ႐ိုက္လည္း မ႐ိုက္ပါဘူး။ေသနတ္လည္း မေဖာက္ပါဘူးဆိုၿပီး ေၾကညာတယ္။ အဲဒီအေျခအေနမွာပဲ အာဏာပိုင္ဘက္က အေရွ႕တုိက္က ပ်ံလြန္ေတာ္ မူသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီး ဦး၀ိပုလကို သူတို႔ မလုပ္ပါဘူးဆိုၿပီး ၀င္ေလွ်ာက္တယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း မင္းတို႔ ပစ္လား မပစ္လား မသိဘူး ။ ငါ ကိုယ္တိုင္ မွတ္ထားတာ ၃၆ ခ်က္ေတာ့ ၾကားလိုက္တယ္ဆိုၿပီး ျပန္မိန္႔လိုက္တယ္။ ျပည္သူအတြက္ လုပ္တဲ့ သံဃာေတြကို ဒီလုိလုပ္တာ ဘာသာေရးအရပဲ ၾကည့္ၾကည့္ ဘယ္လိုပဲၾကည့္ၾကည့္ မသင့္ေလ်ာ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေတာင္းပန္မႈ မျပဳရင္ ပတၱ နိကၠဳဇၨန ကံေဆာင္မယ္ဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဦးဇင္းတို႔ ေနာက္ဆံုး သတ္မွတ္တဲ့ စက္တင္ဘာ ၁၈ ေန႔မတိုင္မီထိ အစိုးရဘက္က ေတာင္းပန္ျခင္း မရွိတာေၾကာင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္မွာပဲ ကံေဆာင္မႈကို လုပ္ေဆာင္ခ့ဲတယ္။
ေမး - သပိတ္ကေရာ ျပန္လွန္ ၿပီးၿပီလား ဘုရား။ ဒီအေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေရာ အရွင္ဘုရား ဘာမ်ား မိန္႔ၾကားခ်င္ပါလဲ ဘုရား။
ေျဖ- အစုိးရဘက္က ေတာင္းပန္မႈ မရွိတဲ့အတြက္ သပိတ္က ခုထိ မလွန္ရေသးပါဘူး။ ဦးဇင္းတို႔က ျပည္သူ ေတြေရွ႕ကေန ရပ္တည္ၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါကို အစိုးရက အသိအမွတ္ ျပဳၿပီးေတာ့ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေပးစရာရွိတာ ေျပာင္းလဲေပးရမယ္။ ေျဖေလွ်ာ့ သင့္တာေတြ ေျဖေလွ်ာ့ရမယ္။ သံဃာေတာ္ေတြကို ေစာ္ကားမိခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္တို႔ ဘယ္လို ျပဳမႈမိပါတယ္ဆိုၿပီး ေတာင္း ပန္သင့္တယ္။ ဒါက ဘာမွ မခဲယဥ္းပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေမတၱာေရွ႕ထားၿပီး ခြင့္လႊတ္ သြားမယ္။ သူတုိ႔အေနနဲ႔ လုပ္ခဲ့တာေတြကို တာ၀န္ယူမႈ ရွိေစခ်င္ပါတယ္။
ဦးစိႏိၲတ
သက္ေတာ္ ၃၆ ႏွစ္၊ ၀ါေတာ္ ၁၆ ၀ါ
(ပခုကၠဴ သံဃာ့အေရးအခင္းေၾကာင့္ ေထာင္ဒဏ္ေလးႏွစ္ က်ခံခဲ့ရသည္)
http://news-eleven.com/
0 comments:
Post a Comment
မွတ္ခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပရန္ ခဏေလးေစာင့္ၾကပါ။