ေမ့ေဆးေသနတ္ျဖင့္ ပစ္ခတ္ဖမ္းဆီးၿပီးေနာက္ သစ္ပင္၌ ႀကိဳးျဖင့္ ခ်ည္တုပ္ထားေသာ ဆင္ကေလးကုိ ေတြ႕ရစဥ္ (ဓာတ္ပံု − ညီညီေဇာ္)
အညာေျမ ေရာက္လာေသာ ေတာဆင္႐ုိင္းေတြေနာက္ ေတာက္ေလွ်ာက္လိုက္ခဲ့သည္မွာ ငါးရက္ေျမာက္ခဲ့ပါၿပီ။ ၾသဂုတ္ ၂၉ ရက္ ညေန ၅ နာရီခန္႔မွာေတာ့ ေတာဆင္႐ုိင္း ငါးေကာင္သည္ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕နယ္မွတစ္ဆင့္ ပဲခူး႐ုိးမအနီး ပလင္းျပားႀကီးရြာသို႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီျဖစ္သည္။
ထိုအတုိင္းသာ ဆက္သြား မည္ဆုိလွ်င္ မူလရည္ရြယ္ထား သည့္ ပဲခူး႐ုိးမစပ္သို႔ ၾသဂုတ္ ၃၀ ရက္တြင္ ေရာက္ရွိႏုိင္သည္ဟု သစ္ေတာဦးစီးဌာန တာ၀န္ရွိသူ မ်ားက ေျပာသည္။
ေတာဆင္႐ုိင္း ငါးေကာင္ ေရာက္ရွိေနေသာ ေနရာသည္ လူေနေက်းရြာမ်ားႏွင့္ ေ၀းကြာ ျခင္း၊ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚေရာက္ ရွိေနၿပီဟု ယူဆရျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ဆင္ေတြေနာက္ေတာက္ေလွ်ာက္ လိုက္ကာ ကူညီပံ့ပိုးမႈမ်ားျပဳလုပ္ ခဲ့သည့္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းၿမိဳ႕မွ ဆရာေတာ္ ဦးယုဇနဦးေဆာင္ ေသာ ပုပၸါးေတာင္ခ်စ္သူမ်ားအ သင္းအဖဲြ႕၀င္မ်ားသည္ ဆင္ေတြ ေနာက္သုိ႔ လိုက္ပါျခင္းမျပဳေတာ့ ေပ။ ရက္သတၱပတ္တစ္ပတ္ ေက်ာ္ၾကာ ဆင္ေတြေနာက္ ေျပးလႊားေအာ္ဟစ္ လိုက္ခဲ့ရသျဖင့္ လူေတြလည္း ပင္ပန္းၾကေလၿပီ။
သို႔ေသာ္ ဆရာေတာ္က ဆင္ေတြအေပၚ သံေယာဇဥ္ မ ျပတ္ေသး။ ေညာင္ဦးတြင္ က်န္ေနခဲ့သည့္ ေလးႏွစ္သား ဆင္ေပါက္ေလးထံ အစာသြားေကြၽးဖုိ႔ ျပင္ သည္။ စကားစပ္၍ ေျပာျပရလွ်င္ ဆရာေတာ္တို႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား စာလာသင္ေနသည့္ ကေလးငယ္ေတြက ၄၃၀ ခန္႔ရွိသည္။ ထိုကေလးေတြထဲမွာ ခ်င္းျပည္နယ္ဘက္က ကေလးေတြက တစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ပါသည္။
ထိုကေလးေတြက ဆင္သ တင္းကို စိတ္၀င္စားၾကသည္။ ကေလးေတြကိုလည္း ဆရာတစ္ ဦးက ဆင္အေၾကာင္း သိေကာင္း စရာဆုိၿပီး ေျပာျပေပးေတာ့ ဆင္ ေတြ ဘာျဖစ္ေနၿပီလဲဆိုတာကုိ ကေလးေတြသိၾကသည္။ တိုတိုု ေျပာရလွ်င္ ေညာင္ဦးမွာက်န္ရစ္ ခဲ့သည့္ ဆင္ေပါက္ကေလးအ ေၾကာင္း ကေလးေတြစိတ္၀င္စား ေနသည္။ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ ဆင္ေပါက္ ကေလးကို ဆင္ႀကီးအဖဲြ႕ႏွင့္ ျပန္ ဆံုေပးဖို႔ ကေလးအေတြးျဖင့္ ဆႏၵ ရွိေနၾကသည္။ ဆင္ေပါက္က ေလးကို ႀကိဳးျဖင့္ခ်ည္ထားတဲ့ပံု ေတြျပေတာ့ သူတို႔မ်က္ႏွာေလး ေတြ မေကာင္းၾက။
ဆရာေတာ္က ဆင္ေပါက္ ေလးကို အစာသြားေကၽြးမယ္ဆုိ ေတာ့ ကေလးေတြက ေက်ာင္းထဲ က ေနစာျမက္တို႔၊ ငွက္ေပ်ာပင္ စည္တုိ႔ကုိ ဓားေတြကိုယ္စီယူကာ သြားခုတ္ေပးၾကသည္။ ကားေပၚ ဆင္စာေတြတင္ၿပီးေတာ့ ခ်င္း ကေလးငယ္တစ္ေယာက္လည္း လိုက္လာသည္။ သူတို႔ေလးေတြ ဆိုတာကလည္း ခ်င္းျပည္နယ္ ဘက္မွာ သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္ ေတြ၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ အခက္အခဲေတြ၊ အစာေရစာရွား ပါးမႈေတြေၾကာင့္ သူမ်ားေဒသ ေတြမွာ မိေ၀းဖေ၀းလာေနေနၾက ရသူေတြျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ႏွင့္ဘ၀တူ မိေ၀းဖေ၀းျဖစ္ေန ရွာသည့္ ဆင္ေပါက္ကေလးကုိ ကုိယ္ခ်င္းစာပံုလည္း ရသည္။
ေညာင္ဦးေရာက္ေတာ့ ဆင္ ေပါက္ကေလးကုိ သပြတ္ပင္ႀကီး တစ္ပင္တြင္ ႀကိဳးျဖင့္ ကပ္ခ်ည္ ထားတာေတြ႕ရသည္။ သူ႔အနီး နားတြင္ေတာ့ ဆင္ယဥ္ႀကီး (ကြန္ ခ်ီဆင္) တစ္ေကာင္ခ်ထားသည္။ လာၾကည့္ၾကသည့္ ေတာသူ ေတာင္သားေတြကလည္း ဆင္ ေပါက္ကေလးကုိ သနားေနပံုရ သည္။ မ်က္ႏွာေတြက မသာမ ယာ။
ဆင္ေပါက္ကေလးက သူ႔ အား အစာလာေကြၽးတာကို အစာကုိ ဆဲြယမ္းပစ္သည္။ အမူအရာက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကေလးပင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။ ေနျပည္ေတာ္ ေရဆင္းမွလာသည့္ ဆင္ဦးစီး ဦးေက်ာ္၀င္းလိႈင္ကေတာ့ ထိုဆင္ ေပါက္ကေလးကို စဖမ္းသည့္ေန႔ မွ ၂၁ ရက္တိတိ ေလ့က်င့္သင္ ၾကားေပးလုိက္လွ်င္ ဆင္ယဥ္တစ္ ေကာင္ ျဖစ္သြားမည္ဟု ယံုၾကည္ မႈအျပည့္ျဖင့္ ေျပာသည္။
ဆင္ငါးေကာင္ကေတာ့ ဆင္ေပါက္ကေလးကို ျပန္ေခၚ ရန္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ ထိုေန ရာေလးမွာ ေညာင္ဦးႏွင့္ေက်ာက္ ပန္းေတာင္းနယ္တြင္ ေ၀့ေနခဲ့ ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ အႏၲရာယ္ တစ္စံုတစ္ရာျဖစ္မည္ထင္၍လား မသိ ထားသြားခဲ့ပုံရသည္ဟု ဆင္ ဦးစီးေဟာင္း ကိုေစာေမာ္ဦးက ေျပာသည္။
အညာတြင္ က်န္ရစ္ခ့ဲသည့္ ဆင္ေပါက္ကေလးအေတြက္ လူ အမ်ားစုက စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေန ၾကပါသည္။ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ သူ႔အဖဲြ႕ မ်ားႏွင့္ ျပန္ဆံုေစခ်င္ၾကသည္။
ျမန္မာ့သစ္လုပ္ငန္းမွ လက္ ေထာက္ အေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ဆင္ေဆးကုရာထူးျဖင့္ အၿငိမ္းစားယူခဲ့သူ ေဒါက္တာ၀မ္ထြန္းက ဆင္ေပါက္ကေလးႏွင့္ ပတ္သက္ ၍ ‘‘သူ႔ကို ခဲြခြာသြားတဲ့အဖဲြ႕ကုိ ပဲခူး႐ုိးမထဲကို ေရာက္ဖို႔လုပ္ပါ မယ္။ က်န္ခဲ့တဲ့ဆင္ကို သင္ၾကား ေပးၿပီး ျမန္မာ့သစ္လုပ္ငန္းမွာ ျပဳ စုထားမယ္လို႔ ရည္ရြယ္ထားပါ တယ္။ လူႀကီးေတြကုိ တင္ျပထား ၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္မရေသးပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အစာ ေကြၽးမယ္။ လူနဲ႔ယဥ္ပါးေအာင္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးမယ့္ အစီ အစဥ္လုပ္ထားပါ့မယ္’’ဟု ေျပာ ျပသည္။
သို႔ေသာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မက် ေသးသည့္အတြက္ ေရွ႕သြားသည့္ ေတာဆင္႐ုိင္းငါးေကာင္လံုၿခံဳတဲ့ ေနရာေရာက္ၿပီးေနာက္ ျပန္ဆံု ေပးမည္ဆုိပါကလည္း ဆင္ ေပါက္ကေလးကို ပို႔ေဆာင္ေပး ရန္ လုိအပ္သည္မ်ား ျပင္ဆင္ ထားေၾကာင္း ေဒါက္တာ၀မ္ထြန္း က ေျပာျပသည္။
ယခုေတာ့ ဆင္ေပါက္က ေလးမွာ အညာေျမတြင္ မ်က္စိသ ငယ္ နားသငယ္ျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ရ ရွာေလၿပီ။ ျပန္ဆံုဖုိ႔ မဆံုဖို႔ဆို သည္ကလည္း မည္သူမွ်တပ္အပ္ မေျပာႏုိင္။ ထိုေတာဆင္႐ုိင္းအဖဲြ႕ ယခုလို အျခားနယ္ေျမတစ္ခုသို႔ ကြၽံလာခဲ့ျခင္းမွာ ၿပီးခဲ့သည့္လပုိင္း အတြင္းက ျမန္မာျပည္တစ္၀န္း ေရႀကီးေရလွ်ံမႈသည့္ျဖစ္စဥ္မ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ၎တို႔ ေနထုိင္ရာေဒသတြင္ သဘာ၀ ေဘးဒဏ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာ၍ ေရွာင္ရွားရင္း လမ္းမွားလာျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ဆင္ဦးစီးေဟာင္း ကိုေစာေမာ္ဦးက ခန္႔မွန္းသည္။
သစ္ပင္မ်ား စုိက္ပ်ိဳးျခင္း၊ သဘာ၀ေတာႏွင့္ တိရစၧာန္မ်ား ထိန္းသိမ္းျခင္းေၾကာင့္ ဦးအုန္း၏ ဖရီဒါအသင္းမွ ခ်ီးျမႇင့္ဆပ္ကပ္ သည့္ ကမၻာေျမခ်စ္သူဆု ရရွိထား ေသာ ဆင္ေတြေနာက္ ေတာက္ ေလွ်ာက္လိုက္ခဲ့သည့္ ပုပၸါးေတာင္ခ်စ္သူမ်ားအသင္း နာယ က ဆရာေတာ္ ဦးယုဇနကေတာ့ ဆင္အဖဲြ႕သည္ ၎တို႔ေနထုိင္ သည့္ေနရာတြင္ သစ္ေတာမ်ား ျပဳန္းတီးလာ၍ အစာေရစာေပါႏုိင္ မည့္ ေနရာသစ္ကို လိုက္ရွာရင္း ယခုကဲ့သုိ႔အျဖစ္မ်ိဳး ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရ ျခင္းျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ ေပးသည္။
ထို႔အျပင္ ဆရာေတာ္က ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရႏွင့္ ျပည္သူမ်ားအား ေအာက္ပါစကားရပ္ျဖင့္ ေမတၱာရပ္ခံမိန္႔ၾကားသည္။ ‘‘အစိုးရအ ေနနဲ႔ နည္းပညာနဲ႔ တုိင္းျပည္တုိးတက္ေအာင္လုပ္ပါ။ ပိုက္ဆံရွာပါ။ သယံဇာတေတြ ထုတ္သံုးၿပီး ပိုက္ဆံမရွာပါနဲ႔။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ အစိုးရဆိုတာ မၿမဲပါဘူး။ ျပည္သူကၿမဲတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္စြမ္းႏုိင္သေလာက္ သစ္ပင္စုိက္ၾကပါ’’ဟူ၏။
အညာတြင္ က်န္ရစ္ခဲ့သည့္ ဆင္ေပါက္ကေလးႏွင့္ ေနရပ္ျပန္ ေနသည့္ ဆင္ငါးေကာင္အတြက္ ေနျပည္ေတာ္ေရဆင္းေမြးျမဴေရး ဆုိင္ရာ ေဆးတကၠသုိလ္မွ ကထိ က ဆရာမေဒၚသက္စုျမတ္က ၎၏ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္လူမႈကြန္ရက္ စာမ်က္ႏွာတြင္ ယခုလိုေရးသားခဲ့ ပါသည္။ ‘‘သူတုိ႔ေမြးဖြားခဲ့ရာ ႐ုိးမ ထဲမွာ သစ္ပင္ေတြသာရွိ ေနခဲ့ဦး မယ္ဆုိရင္၊ ေနစရာစားစရာသာ ရွိေနခဲ့ဦးမယ္ဆုိရင္ ေသခ်ာပါ တယ္ သူတုိ႔ေနရပ္ကို စြန္႔ခြာခဲ့ မွာမဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ဒုကၡႀကီး လွပါတယ္။ ....ေနာက္ဘ၀ ေရာက္ရင္ ကိုယ္ေမြးဖြားႀကီးျပင္း ရာပတ္၀န္းက်င္မွာ စိတ္ေအးခ်မ္း သာစြာ ရွင္သန္ေနထိုင္ခြင့္ရပါ ေစ။ ေတာ႐ုိင္းတိရစၧာန္ျပန္ျဖစ္ခဲ့ မယ္ဆုိရင္ေတာင္ ေနထိုင္စရာ ေတာအုပ္ေလးတစ္ခုေတာ့ ပိုင္ ဆုိင္ခြင့္ရၾကပါေစ’’ဟု။
သစ္ေတာတာ၀န္ရွိသူမ်ား ေျပာစကားအရ မနက္ျဖန္ဆုိလွ်င္ ေတာဆင္႐ုိင္း ငါးေကာင္အဖဲြ႕ ပဲခူး႐ုိးမထဲ ျပန္ေရာက္သြား ေလာက္ပါၿပီ။ ဆင္ဖမ္းအဖဲြ႕ႏွင့္ ၀န္ထမ္းေတြလည္း ကိုယ့္ေနရပ္ ျပန္ရခ်ိန္ နီးကပ္လာပါၿပီ။ သို႔ ေသာ္ ေညာင္ဦးၿမိဳ႕နယ္ ထန္းေပါက္႐ံုရြာအနီးရွိ သပြတ္ပင္ ႀကီးမွာေတာ့ သဘာ၀မတူသည့္ လူေတြၾကားထဲ၊ ကိုယ္က်င္လည္ ေနက်မဟုတ္သည့္ ပတ္၀န္းက်င္ ၾကားထဲ ဆင္ေပါက္ကေလးတစ္ ေကာင္ကေတာ့ျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ရ ပါေလေတာ့သည္။
http://www.7daydaily.com/
0 comments:
Post a Comment
မွတ္ခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပရန္ ခဏေလးေစာင့္ၾကပါ။