က်င္

ရခိုင္က်င္ပြဲတစ္ခု

 

က်င္ ဆိုသည္မွာ က်ား ႏွင္႕ ယင္ ဆုိေသာ စကားႏွစ္လံုး ေပါင္းစပ္ရာမွ က်င္ဟူ၍ ျဖစ္လာသည္။ က်င္အားကစားတြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္သူ အမ်ိဳးသား ႏွစ္ဦးပါ႐ွိၿပီး တစ္ဦးက အဖမ္း တစ္ဦးက အခံျဖစ္ သည္။ အဖမ္းသမားသည္ က်ားကဲ႕သို႕ လ်င္ျမန္ျဖတ္လတ္ၿပီး၊ အခံသမားသည္ ယင္ေကာင္ကဲ႕သို႕ လ်င္ျမန္သည္ဟု တင္စားရာမွ က်ားႏွင္႕ယင္ ကစားနည္း ျဖစ္တည္ကာ ေနာက္ပိုင္းတြင္ က်င္ကစားနည္း ျဖစ္လာသည္။ ရခိုင္ေဒသ အေခၚအေ၀ၚအားျဖင္႕ က်င္ကိုင္သည္ ဟု သံုးႏံႈးသည္။ အားခြန္ဗလ သန္မာမႈကို အဓိက ထားကစားေသာ ကစားနည္း ျဖစ္ၿပီး၊ အျခားေသာ ကမာၻ႕ႏိုင္ငံမ်ားမွ နပန္းကဲ႕သို႕ေသာ ကစားနည္းမ်ိဳးႏွင္႕ ကြာျခားသည္မွာ တစ္ဦးႏွင္႕တစ္ဦး တိုက္ခိုက္ သတ္ပုတ္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ အားအင္ႏွင္႕ ပရိယာယ္ကို အသံုးျပဳၿပီး အဖမ္းသမားမွ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖက္ အခံသမားကို ေျမျပင္သို႕ လွဲခ်ႏိုင္ေစေရး ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေ႐ွး႐ိုးရခိုင္႕ ႐ိုးရာ ကစားနည္း တစ္နည္းျဖစ္ၿပီး ယခုထက္တိုင္ ေပ်ာ္ပြဲ႐ႊင္ပြဲ က်င္းပတိုင္း ထည္႕သြင္း က်င္းပၾကသည္။
အားခြန္ဗလျပည္႕၀ေသာ က်င္အားကစား ကစာသူမ်ားကို က်င္သန္ ဟုေခၚဆိုၿပီး၊ အားခြန္ဗလႏွင္႕ ျပည္႕စံုသူမ်ား ျဖစ္ရကား ရခိုင္ျပည္နယ္ တစ္၀ွမ္းလံုးမွ က်င္ပြဲပါ၀င္ေသာ မည္သည္႕ပြဲလမ္းသဘင္မဆို အထူးတလည္ ဖိတ္ၾကားခံရသူမ်ား ျဖစ္သည္။
က်င္ပြဲက်င္းပရာတြင္ အမ်ားအားျဖင္႕ ေ႐ႊေမာင္းတန္း ၊ ေငြေမာင္းတန္း ဟူ၍ အဆင္႕ခြဲျခားထားၿပီး က်င္ပြဲ စၿပိဳင္သူသည္ ေငြေမာင္းတန္းမွ စတင္ယွဥ္ၿပိဳင္ရကာ၊ အကယ္၍ ပြဲစဥ္တစ္ခုခုတြင္ ေငြေမာင္းတန္း၌ အႏိုင္ရ ဗိုလ္စြဲပါမွ ေနာက္ပိုင္း ယွဥ္ၿပိဳင္ေသာ ၿပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္ ေ႐ႊေမာင္းတန္း၌ တက္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင္႕ရွိသည္။

က်င္ကိုင္ေနပံု

 

က်င္ပြဲက်င္းပရာ ကြင္းေျမသည္ ညီညာျပန္႕ျပဴးေသာ ကြင္းျပင္ျဖစ္၍ အမ်ားအားျဖင္႕ ၀ိုင္းစက္ေသာ ပံုသဏၭာန္႐ွိကာ သဲဆန္ေသာ ေျမျပင္မ်ိဳးကို ေ႐ြးခ်ယ္ေလ႕ရွိသည္။ အဘယ္႕ေၾကာင္႕ဆိုေသာ္ က်င္အားကစားမွာ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ေျမျပင္တြင္ လွဲခ်ရေသာ ကစားနည္း ျဖစ္ရကား လဲက်သည္႕တိုင္ ဆူးေညွာင္႕မ်ား ရွိမေနေရး အထူး ဂ႐ုစိုက္ရသည္။ ကြင္း၏ တစ္ဘက္ဘက္တြင္ ဒိုင္မ်ား၊ ပြဲက်င္းပေရးအဖြဲ႕မ်ားမွ မဏၭပ္ျဖင္႕ ေနရာယူၾကရၿပီး မဏၭပ္ေ႐ွ႕ကြင္းျပင္ကို ၀ိုင္းပတ္ကာ ပြဲၾကည္႕ပရိသတ္မ်ားက ၀ိုင္းထိုင္ၾကည္႕႐ႈရသည္။
က်င္ပြဲ မက်င္းပမီတြင္ ကြင္းဖြင္႕အထိမ္းအမွတ္ အေနျဖင္႕ ကေလးငယ္ႏွစ္ဦးက က်င္ကိုင္သည္႕ ဟန္လုပ္၍ ကစားျပကာ ကြင္းကို ဖြင္႕လွစ္ေလ႕႐ွိသည္။ ထိုကေလး ႏွစ္ေယာက္ ကိုင္ေသာ က်င္ကို မဂၤလာက်င္ဟု ေခၚသည္။ က်င္ကိုင္ၾကရာ၌ ႏွစ္ႀကိမ္ ႏွစ္ခါ ကိုင္ရျခင္း ျဖစ္ၿပီး တစ္ႀကိမ္ အဖမ္းအလွည္႕ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အခံအလွည္ျဖစ္သည္။ အဖမ္းသမားမွ စတင္၍ ဖမ္းၿပီးမွသာ အခံသမားက ခုခံပိုင္ခြင္႕ရွိၿပီး အဖမ္းသမား စတင္ မဖမ္းမီ အခံသမားအေနျဖင္႕ လႈပ္႐ွားခြင္႕ မ႐ွိေခ်။ အမ်ားအားျဖင္႕ အဖမ္းသမားသည္ အသာစီးရသည္ဟု ထင္စရာ႐ွိေသာ္လည္း၊ ကၽြမ္းက်င္ပါးနပ္ေသာ က်င္သန္ႏွင္႕ေတြ႕ေသာအခါ သူသည္ အခံ အလွည္႕ျဖစ္သည္႕တိုင္ အႏိုင္ရသည္ထိ ကစားႏိုင္သည္ကို ေတြ႕႐ွိရသည္။
က်င္ပြဲၿပီးေသာအခါ အႏိုင္ရ႐ွိေသာ က်င္သန္သည္ က်င္ပြဲက်င္းပရာ ကြင္းပတ္လည္ရွိ ပရိသတ္တို႕ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ခါးေတာင္းကို ေျမာင္ေအာင္က်ိဳက္ၿပီး လွပစြာ ကသည္ကို ေဒသအေခၚ က်င္ကြင္းသည္ဟု ေခၚသည္။ က်င္သန္အေနျဖင္႕ ပြဲက်င္းပရာ ဌာနမွ ဆုေတာ္ေငြ ရရွိသည္႕အျပင္ ကြင္းပတ္လည္တြင္ ၾကည္႕႐ႈေနၾကေသာ ပရိသတ္မ်ားမွ ဆုခ်ျခင္းမွလည္း ဆုေတာ္ေငြမ်ား အေျမာက္အျမားရတတ္သည္။ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုေန႕ အခမ္းနားတြင္ ဆရာၾကီး ဦးလံုး ေရးစပ္ေသာ ရခိုင္က်င္ ယိမ္းကို ရခိုင္ျပည္နယ္မွ တင္ဆက္ခဲ့ဖူးသည္။

.................
Sources: wikimyanmar

Share on Google Plus

About Admin

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.