ရမ္းၿဗဲကၽြန္းက ခ်စ္ခြန္းတီတာ ေတးကဗ်ာ
ဇာနီေအာင္ (ရမၼာဝတီ)
ရခိုင္ျပည္ရဲ့ ရမ္းၿဗဲကၽြန္း ေက်ာက္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ရဲ့ ေက်းလက္ျမင္ကြင္းဟာ တကယ့္ကို မျပဳမျပင္ ပင္ကိုယ္သဘာဝအတိုင္း ပကတိလွပလို႔ေနၾကတယ္။ မေျပာင္းပါ၊ မလြဲပါ။
ဘယ္မွာ ဘယ္ကိုၾကည့္ၾကည့္ အလွခ်ည့္ရယ္သာ။ တကယ္ပါပဲေလ….
ဒါထက္ ထူးျခားတာက ေက်းလက္သဘာဝ ေတးကဗ်ာက ရမ္းၿဗဲကၽြန္းရဲ့အလွကို လွသထက္လွေအာင္ ဂုဏ္ေဆာင္မြမ္းမံလို႔ထားျပန္တယ္။
ကဗ်ာေတးေတြေဝဆာထြန္းကား စကားႂကြယ္တတ္ၾကတဲ့ ရမ္းၿဗဲသူ ရမ္းၿဗဲသားေတြ ဘဝ ခရီးလမ္းတစ္ေကြ႔မွာပဲ ဆိုပါေတာ့၊ ေယာက်္ားပ်ဳိတစ္ေယာက္က မိန္းမပ်ဳိတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔လိုက္႐ံုမွ်နဲ႔ ႐ုတ္တစ္ရက္ပဲ ႏႈတ္ကခြန္းဟ လွစ္ေႁခြ၊ ေတးကဗ်ာေစညႊန္းလိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တခြန္းေခၚ ေခၚလို႔မထူး
ႏွစ္ခြန္းေခၚ ေခၚလို႔မထူး
တစ္႐ြာနိန္ တစ္ၿပည္သားကို စိတ္ၿခားလို႔လား
မခ်စ္ဆို မလိုလို႔လား.......ပုေခ်။
အဓိပၸါယ္မွာ- တစ္ခြန္းေခၚလို႔လည္း ျပန္လည္ ခြန္းတံု႔မျပန္ပါလား… ႏွစ္ခြန္းေခၚလို႔လည္း ခြန္းတု႔ံမျပန္ပါလားကြယ္… တစ္႐ြာတစ္ရပ္ တစ္ျပည္သား တစ္ေယာက္မို႔.. (မတူမတန္မို႔) စိတ္ျခားလို႔လား…
(တကယ့္ကို) မခ်စ္ႏွစ္သက္တဲ့အျပင္ လံုးဝကိုပဲ အဖက္ေတာင္မွ မလုပ္ပါလားကြယ္.. ခ်စ္သည္းရယ္။
ေယာက်္ားပ်ဳိျဖစ္သူ တစ္႐ြာသားက ႐ိုး႐ိုးသားသား မိတ္မဖြဲ႔ပါပဲ စကားခ်ိတ္ စကားစနဲ႔ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ ပါျဖစ္ေအာင္ ဆိုဖြဲ႔လိုက္တယ္ေလ။
ဒီေတာ့ မိန္းမပ်ဳိကလည္း ဘယ္ေခလိမ့္မလဲေလ၊ ရမ္းၿဗဲသူပဲေလ၊ ေတးကဗ်ာေလးနဲ႔ ျပန္ေစလိုက္တယ္ေပါ့။
မဆို-
ဇာဂလာေက
ဇာ႐ြာေရသား -ေရာင္
စကားအရာ..
ပ်ားသကာ..
ခ်ဳိပါေရကား..
ပ်ဳိသက္ထားေလ...။
အဓိပၸါယ္မွာ-အဘယ္႐ြာအရပ္က လာသလဲကြယ္.. အဘယ္႐ြာသားမ်ား ပါလိမ့္ကြယ္..
သူ႔ရဲ့ဆိုစကားေလးေတြက မ်ားသကာတမွ်ရယ္… နားဝမွာ ခ်ဳိလွေလသလား.. ပ်ဳိသက္ထားရယ္..
ခုနက စတင္ခြန္းဆိုလိုက္တဲ့ ႐ြာသားေယာက်္ားပ်ဳိကို တစ္႐ြာသူ မိန္းမပ်ဳိက ေတးကဗ်ာမြန္ သံသာေတးနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ တု႔ံျပန္ကာ ႏႈတ္ေခၽြခြန္းေတး ဟစ္ေၾကြးလိုက္ျပန္တယ္။
တစ္နယ္က ႐ြာသားလိုပဲ ႐ိုး႐ိုးသားသား ဆုိစကားရယ္သက္သက္ မဟုတ္ပါ၊ အေစာင္းအခ်ိတ္ ခရာတာတာ ေငါ့ေတာ့ေတာ့ မထိတထိနဲ႔ ျပန္ေထ့ပါတယ္။
က်ားဆို-
ေမာင့္လက္ကို ကိုင္ေလ
ေမ့လက္ကိုဆြဲ
ေငြတူပင္မွာ
ေ႐ႊတူ႐ိုက္ေယာင္
႐ိုက္ပစ္ကတ္ေမ ပုေခ်...။
အဓိပၸါယမွာ- ေမက ေမာင္ရဲ့လက္ကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ဆုပ္ကိုင္ဆြဲၿပီး၊ ေမာင္ကလည္း ေမ့လက္ကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ တြဲၿပီးေတာ့ေပါ့ေလ….။ (ဥပမာ) ေငြအဆင္း႐ွိတဲ့ ေမဆိုတဲ့ အပင္ပ်ဳိဆီမွာ ေ႐ႊအဆင္း႐ွိတဲ့ ေမာင္ရဲ့ အပင္ပ်ဳိယွက္ႏြယ္ရစ္ပတ္ကာ ပနံရေစဖို႔ တို႔ေတြ ရစ္ပတ္တြယ္တာ ေနလိုက္ၾကမယ္… ခ်စ္သည္းရယ္…။
တစ္႐ြာသားေယာက်္ားပ်ဳိကရယ္၊ စကားအရာ အလကၤာေတြၾကြယ္လွတယ္… သူနဲ႔ပ်ဳေမတုိႏွစ္ေယာက္ ဘဝကိုႏွစ္ကိုယ္တစ္စိတ္ ခ်စ္သူဘဝႏွယ္ တင္စားကာရယ္၊ ဘယ္သို႔ ဘယ့္ႏွယ္ ခ်စ္ခ်င္ဖြယ္ ေနလိုက္ခ်င္ေၾကာင္း ကဗ်ာေတြ စာေစညႊန္းခ်က္က သင္းလွတယ္။
ဒီေတာ့ တစ္႐ြာသူ လွပ်ဳိေမလဲေလ.. မေခသူ ပီပီရယ္.. တံု႔ျပန္ခြန္းေတး ကဗ်ာႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲသီကာ ညႊန္းရျပန္ပါတယ္။
မဆို-
မ်က္စိကၿမင္ ဝမ္းကၾကင္
စိတ္တြင္ကခ်စ္
ပုေခ်ေမာင္ကို ေမတၱာ႐ိုက္လို႔
အခ်စ္စြဲကာ ၾကားကလူတိ
ေအာင္သူဖ်က္လို႔ ဖ်က္ရဖို႔လား ပုေခ်....။
အဓိပၸါယ္မွာ-(သူ႔ကုိ) မ်က္စိနဲ႔စတင္ျမင္ကတည္းကပဲ၊ ရင္ထဲကပါ ရင္နာႏွစ္သက္႐ံုမက စိတ္ႏွလံုးထဲကပါ ခ်စ္လာေနရေလတယ္ကြယ္… ခုေတာ့ ခ်စ္သည္းေမာင့္ကို… သည္းေမ့မွာရယ္… ေမတၱာႏြယ္ဓာတ္… ရစ္ပတ္လို႔… အခ်စ္ဓာတ္လည္း စြဲၿမဲေနၿပီကြယ္…
ဒါေပမယ့္.. မေကာင္းဆိုး႐ြားၾကား အဖ်က္လူေတြနဲ႔ (ခ်စ္သည္းေမာင္ရဲ့ ကိုယ့္႐ြာက ခ်စ္သူရဲ့ ေအာင္သူ(သြယ္)ေတြ ဝင္ဖ်က္လို႔ ေမ့ကိုခ်စ္တာမ်ား ပ်က္ျပယ္သြားရမွာကိုရယ္ စိုးေၾကာက္တယ္ကြယ္ ခ်စ္သည္းေမာင္ရယ္…
သည္ေတာ့ ေမာင္ကလည္း အားက်မခံ ခြန္းတံု႔ျပန္ပါတယ္။
သူ႔ေတးသံေတြက အခ်ိတ္အဆက္ေလးေတြနဲ႔ အေထ့ အေငါ့ေလးေတြနဲ႔… ပလွည့္အပတ္ အခၽြန္အမေတြ အထအနေတြ ေဝေဝဆာဆာ စကားအရာ အလကၤာၾကြယ္ ဆက္စပ္မႈေထြတလာနဲ႔ ပါပဲေလ… ၾကည့္စမ္းပါေလ…။
က်ားဆို-
ဆံစေကညိဳ
လွနဂိုေလ
ပ်ဳိႏွမမွာ
ကိုယ့္ရပ္႐ြာ ကိုယ့္႐ြာထက္မွာ
လက္ဖ်ားတင္ ၾကင္သူမ်ားက
ဟိထားေရလား ပုေခ်....။
အဓိပၸါယ္မွာ-ဆံစေလးညိဳတိုတိုနဲ႔ ပ်ဳိႏွမ၊ လွပတဲ့ ပ်ဳိႏွမေလးရယ္… (မင္းမွာသာ) ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္႐ြာ ထက္မွာ လက္တြဲၾကင္ေဖာ္ျဖစ္သူ ခ်စ္သူေလးေတြမ်ား ႐ွိမ်ား႐ွိထားေရာ့သလားကြယ္… ခ်စ္သည္းရယ္… ပါတဲ့ေလ။
ေမကလည္းေမာင့္ကို အေလ်ာ့မေပးႏိုင္ပါ… အေမး႐ွိက အေျဖ႐ွိသလို… အဆို႐ွိက အေခ်႐ွိရမယ္ေလ၊ ႏို႔မို႔ရင္ ပညာသည္ခ်င္း ခုလိုဆံုရတဲံပြဲမွာ… အ႐ွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္းရယ္ ျဖစ္ကုန္မယ္။ မိမိရဲ့ဂုဏ္သိကၡာတို႔ မိမိေၾကာင့္ ေလ်ာ့က်သြားႏိုင္တယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ အဖတ္ဆယ္မွျဖစ္မယ္။
မဆို-
သာၿခင္းဆို လူပ်ဳိေမာင္လိုင္
ကိုယ့္ရပ္႐ြာ ကိုယ့္႐ြာထက္မွာ
လက္ဖ်ားတင္ ၾကင္သူမ်ားက
ဟိမထားပါ ပုေခ်....။
အဓိပၸါယ္မွာ-(ခုေမနဲ႔) သီခ်င္းဆိုေနတဲ့ လူပ်ဳိေမာင္ရယ္ (မစိုးရိမ္ပါနဲ႔) ကုိယ့္ရပ္ကိုယ့္႐ြာထက္မွာ… လက္ပြန္းတတီး ခင္သူ ၾကင္သူဆိုတာမ်ား…. လားလားကိုမွ ဒီေမ့မွာ ႐ွိကို မ႐ွိလွပါဘူးကြယ္.. ခ်စ္သည္းရယ္တဲ့ေလ…။
တစ္႐ြာသူပ်ဳိေမက သို႔ကလို ခြန္းတု႔ံျပန္ဆိုလိုက္တဲ့အခါ တစ္႐ြာသူလူပ်ဳိေမာင္ ၿငိမ္မေနသာျပန္။ တစ္ေက်ာ့ခြန္းတုန္႔ျပန္ပါေတာ့တယ္။ ခ်စ္စရာေနာ္။
က်ားဆို-
ေဒေတာေခါင္ ေဒေတာင္ေယၾကားမွာ
စကားသာခ်ဳိ ေဒေမဆို ပ်ဳိစကား
ၾကားရေရခါ စိတ္ဝမ္းသာ ထဗ်ာက
ၾကည့္ရဖို႔ယာ....။
အဓိပၸါယ္မွာ-(က်က္သေရ႐ွိတဲ့) ဒီေတာေဗြေခါင္ ဒီေတာင္ေတြၾကားထဲမွာ (ခုလို) စကားသာသာ ခ်ဳိခ်ဳိကို (ေဟာဒီ) ပ်ဳိေမရဲ့ ဆိုစကားကို … (ကိုလူပ်ဳိက) ၾကားလိုက္ရတဲ့အခါ (ကိုယ့္ကိုယ္ကို မထိမ္းႏိုင္ပါပဲ) စိတ္လက္ဝမ္းသာျဖစ္လြန္းမက ျဖစ္လြန္းရာက ထက,မိမတတ္ရယ္ ျဖစ္မိပါတယ္ကြယ္… (ပ်ဳိေမ) မၾကည့္ရ႐ံု တမယ္ရယ္…။
သာျခင္းတတ္ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ တစ္ေက်ာ့ ခြန္းတုန္႔သီဆိုေနၾကတယ္။ ခုေတာ့ ပ်ဳိေမရဲ့ အလွည့္ တစ္ဖန္ ေရာက္ခဲ့ျပန္တယ္။
ပ်ဳိေမလည္း အားက်မခံနဲ႔ တံု႔ျပန္ကာ ထပ္ကြန္႔သီဆို လိုက္ျပန္ပါတယ္။
မဆို-
ဥေဒါင္းေယၾကိဳးၾကာ သာရကာေက
ဟသၤာငွက္မ အခါခါ ေမာင့္ကိုတမ္းလို႔
လြမ္းတငိုခါ ေမာင္ေရာက္ရာ ထဗ်ာကလို႔
ၾကည့္ရဖို႔ယာ.....။
အဓိပၸါယ္မွာ- (လွပလြန္းၾကတဲ့) ဥေဒါင္းငွက္၊ ႀကိဳးၾကာငွက္ေတြရယ္၊ (ၿပီးေတာ့) သာလိကာရယ္၊ (ၿပီးေတာ့ သစၥာ႐ွိလွတတ္ၾကတဲ့) ဟသၤာငွက္မ(ပမာ)…. အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ ေမာင့္ကိုတမ္းတၿပီးေတာ့ …. လြမ္းတ,ေနမိတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးမွာ (ခုလိုေမွ်ာ္လင့္တုန္း) ေမာင္ေရာက္လာခဲ့လို႔…. (ဒီကေမ့မွာ ဝမ္းသာလြန္းတာေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မထိမ္းႏိုင္ ျဖစ္ကာ… ထကာ က,မိမလို႔…. ထကာ က,တာကိုၾကည့္ရမလို႔ရယ္… သူၾကည့္သြားရမလိုႏွယ္ သီသီရယ္လိုတယ္…။
ဒီလိုပဲ ေမကခပ္႐ႊက္႐ႊက္ရယ္ ဆိုလိုက္တယ္။ သူတို႔ေတးေတြက ဆိုဖြဲ႔လို႔မဆံုးႏိုင္ၾကဘူး။ ဆိုဖြဲ႔လို႔လည္း မၿငီးေငြ႔ႏိုင္ၾကပါ။ ခ်စ္စရာခပ္ေထ့ေထ့ အေနနဲ႔ရယ္၊ အေစာင္းအခ်ိတ္ေတြ အေကြ႔အပတ္ အလွည့္အတတ္စုကာ စကားတန္ဆာ အလကၤာေတြနဲ႔ပါ။
ခုထိ… ေတြးသံေတြေဝတုန္းဆဲပါ။ ခ်စ္စရာေလ ရမၼာေျမဝယ္ တကယ္ပဲ… တကယ္ပဲေလ။
................
ဇာနီေအာင္ (ရမၼာဝတီ)
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ေက်ာက္ၿဖဴၿမိဳ႕တည္ (၁၈၀)ၿပည့္အထိမ္းအမွတ္ “ေက်ာက္ၿဖဴ” ၂၀၀၉ မဂၢဇင္းမွ
ဇာနီေအာင္ (ရမၼာဝတီ)
ဘယ္မွာ ဘယ္ကိုၾကည့္ၾကည့္ အလွခ်ည့္ရယ္သာ။ တကယ္ပါပဲေလ….
ဒါထက္ ထူးျခားတာက ေက်းလက္သဘာဝ ေတးကဗ်ာက ရမ္းၿဗဲကၽြန္းရဲ့အလွကို လွသထက္လွေအာင္ ဂုဏ္ေဆာင္မြမ္းမံလို႔ထားျပန္တယ္။
ကဗ်ာေတးေတြေဝဆာထြန္းကား စကားႂကြယ္တတ္ၾကတဲ့ ရမ္းၿဗဲသူ ရမ္းၿဗဲသားေတြ ဘဝ ခရီးလမ္းတစ္ေကြ႔မွာပဲ ဆိုပါေတာ့၊ ေယာက်္ားပ်ဳိတစ္ေယာက္က မိန္းမပ်ဳိတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔လိုက္႐ံုမွ်နဲ႔ ႐ုတ္တစ္ရက္ပဲ ႏႈတ္ကခြန္းဟ လွစ္ေႁခြ၊ ေတးကဗ်ာေစညႊန္းလိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
· ေမာင္မယ္သီတာ ခ်စ္ခြန္းေတးသီဖြဲ႔ကဗ်ာ
က်ားဆို-တခြန္းေခၚ ေခၚလို႔မထူး
ႏွစ္ခြန္းေခၚ ေခၚလို႔မထူး
တစ္႐ြာနိန္ တစ္ၿပည္သားကို စိတ္ၿခားလို႔လား
မခ်စ္ဆို မလိုလို႔လား.......ပုေခ်။
အဓိပၸါယ္မွာ- တစ္ခြန္းေခၚလို႔လည္း ျပန္လည္ ခြန္းတံု႔မျပန္ပါလား… ႏွစ္ခြန္းေခၚလို႔လည္း ခြန္းတု႔ံမျပန္ပါလားကြယ္… တစ္႐ြာတစ္ရပ္ တစ္ျပည္သား တစ္ေယာက္မို႔.. (မတူမတန္မို႔) စိတ္ျခားလို႔လား…
(တကယ့္ကို) မခ်စ္ႏွစ္သက္တဲ့အျပင္ လံုးဝကိုပဲ အဖက္ေတာင္မွ မလုပ္ပါလားကြယ္.. ခ်စ္သည္းရယ္။
ေယာက်္ားပ်ဳိျဖစ္သူ တစ္႐ြာသားက ႐ိုး႐ိုးသားသား မိတ္မဖြဲ႔ပါပဲ စကားခ်ိတ္ စကားစနဲ႔ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ ပါျဖစ္ေအာင္ ဆိုဖြဲ႔လိုက္တယ္ေလ။
ဒီေတာ့ မိန္းမပ်ဳိကလည္း ဘယ္ေခလိမ့္မလဲေလ၊ ရမ္းၿဗဲသူပဲေလ၊ ေတးကဗ်ာေလးနဲ႔ ျပန္ေစလိုက္တယ္ေပါ့။
မဆို-
ဇာဂလာေက
ဇာ႐ြာေရသား -ေရာင္
စကားအရာ..
ပ်ားသကာ..
ခ်ဳိပါေရကား..
ပ်ဳိသက္ထားေလ...။
အဓိပၸါယ္မွာ-အဘယ္႐ြာအရပ္က လာသလဲကြယ္.. အဘယ္႐ြာသားမ်ား ပါလိမ့္ကြယ္..
သူ႔ရဲ့ဆိုစကားေလးေတြက မ်ားသကာတမွ်ရယ္… နားဝမွာ ခ်ဳိလွေလသလား.. ပ်ဳိသက္ထားရယ္..
ခုနက စတင္ခြန္းဆိုလိုက္တဲ့ ႐ြာသားေယာက်္ားပ်ဳိကို တစ္႐ြာသူ မိန္းမပ်ဳိက ေတးကဗ်ာမြန္ သံသာေတးနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ တု႔ံျပန္ကာ ႏႈတ္ေခၽြခြန္းေတး ဟစ္ေၾကြးလိုက္ျပန္တယ္။
တစ္နယ္က ႐ြာသားလိုပဲ ႐ိုး႐ိုးသားသား ဆုိစကားရယ္သက္သက္ မဟုတ္ပါ၊ အေစာင္းအခ်ိတ္ ခရာတာတာ ေငါ့ေတာ့ေတာ့ မထိတထိနဲ႔ ျပန္ေထ့ပါတယ္။
က်ားဆို-
ေမာင့္လက္ကို ကိုင္ေလ
ေမ့လက္ကိုဆြဲ
ေငြတူပင္မွာ
ေ႐ႊတူ႐ိုက္ေယာင္
႐ိုက္ပစ္ကတ္ေမ ပုေခ်...။
အဓိပၸါယမွာ- ေမက ေမာင္ရဲ့လက္ကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ဆုပ္ကိုင္ဆြဲၿပီး၊ ေမာင္ကလည္း ေမ့လက္ကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ တြဲၿပီးေတာ့ေပါ့ေလ….။ (ဥပမာ) ေငြအဆင္း႐ွိတဲ့ ေမဆိုတဲ့ အပင္ပ်ဳိဆီမွာ ေ႐ႊအဆင္း႐ွိတဲ့ ေမာင္ရဲ့ အပင္ပ်ဳိယွက္ႏြယ္ရစ္ပတ္ကာ ပနံရေစဖို႔ တို႔ေတြ ရစ္ပတ္တြယ္တာ ေနလိုက္ၾကမယ္… ခ်စ္သည္းရယ္…။
တစ္႐ြာသားေယာက်္ားပ်ဳိကရယ္၊ စကားအရာ အလကၤာေတြၾကြယ္လွတယ္… သူနဲ႔ပ်ဳေမတုိႏွစ္ေယာက္ ဘဝကိုႏွစ္ကိုယ္တစ္စိတ္ ခ်စ္သူဘဝႏွယ္ တင္စားကာရယ္၊ ဘယ္သို႔ ဘယ့္ႏွယ္ ခ်စ္ခ်င္ဖြယ္ ေနလိုက္ခ်င္ေၾကာင္း ကဗ်ာေတြ စာေစညႊန္းခ်က္က သင္းလွတယ္။
ဒီေတာ့ တစ္႐ြာသူ လွပ်ဳိေမလဲေလ.. မေခသူ ပီပီရယ္.. တံု႔ျပန္ခြန္းေတး ကဗ်ာႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပဲသီကာ ညႊန္းရျပန္ပါတယ္။
မဆို-
မ်က္စိကၿမင္ ဝမ္းကၾကင္
စိတ္တြင္ကခ်စ္
ပုေခ်ေမာင္ကို ေမတၱာ႐ိုက္လို႔
အခ်စ္စြဲကာ ၾကားကလူတိ
ေအာင္သူဖ်က္လို႔ ဖ်က္ရဖို႔လား ပုေခ်....။
အဓိပၸါယ္မွာ-(သူ႔ကုိ) မ်က္စိနဲ႔စတင္ျမင္ကတည္းကပဲ၊ ရင္ထဲကပါ ရင္နာႏွစ္သက္႐ံုမက စိတ္ႏွလံုးထဲကပါ ခ်စ္လာေနရေလတယ္ကြယ္… ခုေတာ့ ခ်စ္သည္းေမာင့္ကို… သည္းေမ့မွာရယ္… ေမတၱာႏြယ္ဓာတ္… ရစ္ပတ္လို႔… အခ်စ္ဓာတ္လည္း စြဲၿမဲေနၿပီကြယ္…
ဒါေပမယ့္.. မေကာင္းဆိုး႐ြားၾကား အဖ်က္လူေတြနဲ႔ (ခ်စ္သည္းေမာင္ရဲ့ ကိုယ့္႐ြာက ခ်စ္သူရဲ့ ေအာင္သူ(သြယ္)ေတြ ဝင္ဖ်က္လို႔ ေမ့ကိုခ်စ္တာမ်ား ပ်က္ျပယ္သြားရမွာကိုရယ္ စိုးေၾကာက္တယ္ကြယ္ ခ်စ္သည္းေမာင္ရယ္…
သည္ေတာ့ ေမာင္ကလည္း အားက်မခံ ခြန္းတံု႔ျပန္ပါတယ္။
သူ႔ေတးသံေတြက အခ်ိတ္အဆက္ေလးေတြနဲ႔ အေထ့ အေငါ့ေလးေတြနဲ႔… ပလွည့္အပတ္ အခၽြန္အမေတြ အထအနေတြ ေဝေဝဆာဆာ စကားအရာ အလကၤာၾကြယ္ ဆက္စပ္မႈေထြတလာနဲ႔ ပါပဲေလ… ၾကည့္စမ္းပါေလ…။
က်ားဆို-
ဆံစေကညိဳ
လွနဂိုေလ
ပ်ဳိႏွမမွာ
ကိုယ့္ရပ္႐ြာ ကိုယ့္႐ြာထက္မွာ
လက္ဖ်ားတင္ ၾကင္သူမ်ားက
ဟိထားေရလား ပုေခ်....။
အဓိပၸါယ္မွာ-ဆံစေလးညိဳတိုတိုနဲ႔ ပ်ဳိႏွမ၊ လွပတဲ့ ပ်ဳိႏွမေလးရယ္… (မင္းမွာသာ) ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္႐ြာ ထက္မွာ လက္တြဲၾကင္ေဖာ္ျဖစ္သူ ခ်စ္သူေလးေတြမ်ား ႐ွိမ်ား႐ွိထားေရာ့သလားကြယ္… ခ်စ္သည္းရယ္… ပါတဲ့ေလ။
ေမကလည္းေမာင့္ကို အေလ်ာ့မေပးႏိုင္ပါ… အေမး႐ွိက အေျဖ႐ွိသလို… အဆို႐ွိက အေခ်႐ွိရမယ္ေလ၊ ႏို႔မို႔ရင္ ပညာသည္ခ်င္း ခုလိုဆံုရတဲံပြဲမွာ… အ႐ွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္းရယ္ ျဖစ္ကုန္မယ္။ မိမိရဲ့ဂုဏ္သိကၡာတို႔ မိမိေၾကာင့္ ေလ်ာ့က်သြားႏိုင္တယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ အဖတ္ဆယ္မွျဖစ္မယ္။
မဆို-
သာၿခင္းဆို လူပ်ဳိေမာင္လိုင္
ကိုယ့္ရပ္႐ြာ ကိုယ့္႐ြာထက္မွာ
လက္ဖ်ားတင္ ၾကင္သူမ်ားက
ဟိမထားပါ ပုေခ်....။
အဓိပၸါယ္မွာ-(ခုေမနဲ႔) သီခ်င္းဆိုေနတဲ့ လူပ်ဳိေမာင္ရယ္ (မစိုးရိမ္ပါနဲ႔) ကုိယ့္ရပ္ကိုယ့္႐ြာထက္မွာ… လက္ပြန္းတတီး ခင္သူ ၾကင္သူဆိုတာမ်ား…. လားလားကိုမွ ဒီေမ့မွာ ႐ွိကို မ႐ွိလွပါဘူးကြယ္.. ခ်စ္သည္းရယ္တဲ့ေလ…။
တစ္႐ြာသူပ်ဳိေမက သို႔ကလို ခြန္းတု႔ံျပန္ဆိုလိုက္တဲ့အခါ တစ္႐ြာသူလူပ်ဳိေမာင္ ၿငိမ္မေနသာျပန္။ တစ္ေက်ာ့ခြန္းတုန္႔ျပန္ပါေတာ့တယ္။ ခ်စ္စရာေနာ္။
က်ားဆို-
ေဒေတာေခါင္ ေဒေတာင္ေယၾကားမွာ
စကားသာခ်ဳိ ေဒေမဆို ပ်ဳိစကား
ၾကားရေရခါ စိတ္ဝမ္းသာ ထဗ်ာက
ၾကည့္ရဖို႔ယာ....။
အဓိပၸါယ္မွာ-(က်က္သေရ႐ွိတဲ့) ဒီေတာေဗြေခါင္ ဒီေတာင္ေတြၾကားထဲမွာ (ခုလို) စကားသာသာ ခ်ဳိခ်ဳိကို (ေဟာဒီ) ပ်ဳိေမရဲ့ ဆိုစကားကို … (ကိုလူပ်ဳိက) ၾကားလိုက္ရတဲ့အခါ (ကိုယ့္ကိုယ္ကို မထိမ္းႏိုင္ပါပဲ) စိတ္လက္ဝမ္းသာျဖစ္လြန္းမက ျဖစ္လြန္းရာက ထက,မိမတတ္ရယ္ ျဖစ္မိပါတယ္ကြယ္… (ပ်ဳိေမ) မၾကည့္ရ႐ံု တမယ္ရယ္…။
သာျခင္းတတ္ ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ တစ္ေက်ာ့ ခြန္းတုန္႔သီဆိုေနၾကတယ္။ ခုေတာ့ ပ်ဳိေမရဲ့ အလွည့္ တစ္ဖန္ ေရာက္ခဲ့ျပန္တယ္။
ပ်ဳိေမလည္း အားက်မခံနဲ႔ တံု႔ျပန္ကာ ထပ္ကြန္႔သီဆို လိုက္ျပန္ပါတယ္။
မဆို-
ဥေဒါင္းေယၾကိဳးၾကာ သာရကာေက
ဟသၤာငွက္မ အခါခါ ေမာင့္ကိုတမ္းလို႔
လြမ္းတငိုခါ ေမာင္ေရာက္ရာ ထဗ်ာကလို႔
ၾကည့္ရဖို႔ယာ.....။
အဓိပၸါယ္မွာ- (လွပလြန္းၾကတဲ့) ဥေဒါင္းငွက္၊ ႀကိဳးၾကာငွက္ေတြရယ္၊ (ၿပီးေတာ့) သာလိကာရယ္၊ (ၿပီးေတာ့ သစၥာ႐ွိလွတတ္ၾကတဲ့) ဟသၤာငွက္မ(ပမာ)…. အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ ေမာင့္ကိုတမ္းတၿပီးေတာ့ …. လြမ္းတ,ေနမိတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးမွာ (ခုလိုေမွ်ာ္လင့္တုန္း) ေမာင္ေရာက္လာခဲ့လို႔…. (ဒီကေမ့မွာ ဝမ္းသာလြန္းတာေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္မထိမ္းႏိုင္ ျဖစ္ကာ… ထကာ က,မိမလို႔…. ထကာ က,တာကိုၾကည့္ရမလို႔ရယ္… သူၾကည့္သြားရမလိုႏွယ္ သီသီရယ္လိုတယ္…။
ဒီလိုပဲ ေမကခပ္႐ႊက္႐ႊက္ရယ္ ဆိုလိုက္တယ္။ သူတို႔ေတးေတြက ဆိုဖြဲ႔လို႔မဆံုးႏိုင္ၾကဘူး။ ဆိုဖြဲ႔လို႔လည္း မၿငီးေငြ႔ႏိုင္ၾကပါ။ ခ်စ္စရာခပ္ေထ့ေထ့ အေနနဲ႔ရယ္၊ အေစာင္းအခ်ိတ္ေတြ အေကြ႔အပတ္ အလွည့္အတတ္စုကာ စကားတန္ဆာ အလကၤာေတြနဲ႔ပါ။
ခုထိ… ေတြးသံေတြေဝတုန္းဆဲပါ။ ခ်စ္စရာေလ ရမၼာေျမဝယ္ တကယ္ပဲ… တကယ္ပဲေလ။
................
ဇာနီေအာင္ (ရမၼာဝတီ)
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ေက်ာက္ၿဖဴၿမိဳ႕တည္ (၁၈၀)ၿပည့္အထိမ္းအမွတ္ “ေက်ာက္ၿဖဴ” ၂၀၀၉ မဂၢဇင္းမွ
0 comments:
Post a Comment
မွတ္ခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပရန္ ခဏေလးေစာင့္ၾကပါ။