ျမန္မာဂုဏ္ေဆာင္ ေဒၚျမစိန္ (၁၉ဝ၄-၁၉၈၈)
ႏွစ္ဆယ္ရာစု အတြင္း ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ထူးခြၽန္ ထက္ျမမႈကို ကမာၻ႔ အလယ္တြင္ ပညာရည္ျဖင့္ ထင္ရွားေစခဲ့သူ တဦးမွာ သမိုင္းပညာရွင္ ေဒၚျမစိန္ (၁၉ဝ၄-၁၉၈၈) ျဖစ္သည္။ ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီး ေလာကတြင္ ပညာရည္အားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ မ်ိဳး႐ိုး ဂုဏ္ရည္အားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ပင္ကို ထူးခြၽန္ ထက္ျမက္မႈ အရည္အေသြးအားျဖင့္ လည္းေကာင္း ေဒၚျမစိန္ (M.A., B.Litt. Oxford) ကို ယွဥ္ႏိုင္သူ မရွိဟုပင္ ဆိုရပါမည္။ေဒၚျမစိန္သည္ ဖေအတူ သမီးဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ဖခင္ ဦးေမေအာင္ (M.A., L.L. M. Cambridge, Barrister at Law) မွာ ကိုလိုနီေခတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားေရး၊ ပညာေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ေလာကတို႔တြင္ ဘက္စံု ထူးခြၽန္ ထက္ျမက္ခဲ့သူ တဦး ျဖစ္သည္။ ဘိလပ္ျပန္ ဝတ္လံုေတာ္ရ၊ တရားသူႀကီး၊ ဥပေဒ ပါေမကၡ၊ ျမန္မာ့ ဓေလ့ထံုးတမ္း ဥပေဒ ပညာရွင္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ သုေတသန အသင္း တည္ေထာင္သူ၊ သုေတသန အသင္း ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာ၊ ဝိုင္အမ္ဘီေအ အသင္း ဥကၠ႒၊ ဒိုင္အာခီေခတ္ ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ စသည္ျဖင့္ စြယ္စံု ထင္ရွားသည္။ ထိုေခတ္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ၿဗိတိသွ်တို႔ကပင္ သူ၏ ထူးခြၽန္ ထက္ျမက္မႈကို အသိအမွတ္ျပဳ၍ ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံခဲ့ရေသာ ပုဂၢိဳလ္တဦး ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ ေဒၚျမစိန္သည္ ကိုလိုနီေခတ္ အတြင္း ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားထဲမွ မဟာဝိဇၨာဘြဲ႕ႏွင့္ ဘီလစ္ဘြဲ႕ကို ပထမဦးဆံုး ရခဲ့သူ၊ ျမန္မာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သမိုင္းကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ အေစာဆံုး ေရးသားခဲ့သူ၊ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္၊ ဂ်ီနီဗာတြင္ ႏိုင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္ အသင္းႀကီးက ႀကီးမွဴး က်င္းပသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အခြင့္အေရး စိစစ္မႈ ေကာ္မတီသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့သူ၊ ၁၉၃၁-၃၂ တြင္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕၌ က်င္းပသည့္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ မ်က္ႏွာစံုညီ အစည္းအေဝးသို႔ တက္ေရာက္ရသူ စသည္ျဖင့္ ထင္ရွားသည္။
ေဒၚျမစိန္၏ လူသိနည္းေသာ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ တရပ္မွာ ဒုတိယ ကမႝာစစ္ၿပီးခ်ိန္ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္သည္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ ၿဗိတိသွ် အစိုးရႏွင့္ ေစ့စပ္ အေရးဆိုရေသာ အခါ ျမန္မာ့ သေဘာထား အမွန္ကို ၿဗိတိသွ်တို႔ သေဘာေပါက္ နားဝင္ေစရန္ ေဟာေျပာ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ပါရီ ယူနက္စကို ကြန္ဖရင့္ တက္ေရာက္ခဲ့စဥ္ ၿဗိတိသွ် ေလဘာပါတီ၏ အမတ္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေတြ႕ဆံု၍ ျမန္မာတို႔၏ လြပ္လပ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သေဘာထားကို ရွင္းလင္း တင္ျပခဲ့သည္။ ေဒၚျမစိန္သည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ ကုလသမဂၢ ညီလာခံ အစည္းအေဝးမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံ ကိုယ္စားျပဳ၍ တက္ေရာက္ခဲ့ရရာ သူ၏ ထူးခြၽန္ ထက္ျမက္မႈ၊ အဂၤလိပ္ဘာသာ အေဟာအေျပာ ကြၽမ္းက်င္မႈတို႔ေၾကာင့္ အလြန္ထင္ရွားခဲ့သည္။ ကုလသမဂၢ စင္ျမင့္တြင္ ေဒၚျမစိန္ တြင္က်ယ္ခဲ့ပံုကို အၿငိမ္းစား သံအမတ္ႀကီး ဦးေအာင္သန္႔က
"ကုလသမဂၢ ဇာတ္စင္ေပၚက ျမန္မာ့ စိန္ေဗဒါႀကီးမ်ား
ကုလသမဂၢရဲ႕ ႏွစ္ပတ္လည္ အေထြေထြ ညီလာခံ အခ်ိန္ဟာ ကုလသမဂၢ ဌာနခ်ဳပ္မွာ ပ်ားပန္းခတ္မွ် အလုပ္မ်ားတဲ့ အခ်ိန္ပဲ။ တရားဝင္ ပံုမွန္ အစည္းအေဝးႀကီးေတြ ၆ ခု၊ ၇ ခု တၿပိဳက္နက္ ေန႔စဥ္ ရွိသလို၊ အလြတ္သေဘာ ေဆြးေႏြးတဲ့ က်ိတ္ဝိုင္းကေလးေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ ပံုမွန္ အစည္းအေဝးႀကီးေတြ အေရးႀကီးသလို၊ အလြတ္သေဘာ က်ိတ္ဝိုင္း အစည္းေဝးေတြမွာ ေစ့စပ္ ညႇိႏိႈင္းၾကတာကလည္း ေတာ္ေတာ္အေရးႀကီးတယ္။ ပိုလို႔ေတာင္ အေရးႀကီး တတ္ေသးတယ္။ ပံုမွန္ အစည္းအေဝးေတြမွာေတာ့ ကိုယ္စားလွယ္တိုင္း ပါႏိုင္တာပဲ။ ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္ကြယ္က က်ိတ္ဝိုင္း ညိႇႏိႈင္းေစ့ စပ္ပြဲေတြမွာေတာ့ လူတိုင္း မပါႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ (၁၅/ ၂ဝ) ရာႏႈန္းေလာက္ ပါရင္ မ်ားလွၿပီ။ အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးၿပီး ညိႇၾကရတဲ့ အတြက္ သာမန္ ကြၽမ္းက်င္႐ံုႏွင့္ က်ိတ္ဝိုင္း ညိႇႏႈိင္းပြဲေတြမွာ မပါဝင္ႏိုင္ဘူး။ အဲဒီလို မပါႏိုင္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ကေတာ့ တျခားလူေတြ ပ်ားေကာင္ေတြလို လႈပ္ရွား ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႔ အဖို႔ေတာ့ နတ္ကရာ က်ီးေမာပါပဲ။ကြၽန္ေတာ့္ အေတြ႕အၾကံဳအရ တခ်ိဳ႕ ျမန္မာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ေတြဟာ ပံုမွန္ အစည္းအေဝးမွာလည္း တြင္က်ယ္တယ္။ က်ိတ္ဝိုင္းနဲ႔ အေသးစိတ္ ညိႇႏိႈင္းရာမွာလည္း သူတို႔ပါတယ္။ တခါတရံမွာ သူတို႔ပဲ ဦးေဆာင္တယ္။ အဲဒီ က်ိတ္ဝိုင္း ညိႇႏိႈင္းပြဲေတြက ပံုမွန္ အစည္းအေဝးႀကီးေတြ မရွိတဲ့ အခ်ိန္မွာ လုပ္ရတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔ အဖို႔ အားရတယ္လို႔ မရွိဘူး။ အခ်ိဳ႕ ျမန္မာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားဟာ (ရွားေတာ့ ရွားပါတယ္) ေတာ္ေတာ္ အခရာက်တဲ့ ေနရာက ပါၾကတယ္။ သူတို႔ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေပးတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔ မပါရင္ အစည္းအေဝး စလို႔ မရဘူး။ ဆရာ မပါရင္ ပြဲမျဖစ္ႏိုင္တဲ့ စိန္ေဗဒါႀကီးေတြလို ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီလို ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္ စိန္ေဗဒါႀကီးေတြထဲက ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မွတ္ရရ ရွိတာ တေယာက္ကေတာ့ ၁၉၆ဝ ေလာက္က လူမႈေရး ေကာ္မတီ တက္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ ကိုယ္စားလွယ္မႀကီး ေဒၚျမစိန္ပဲ။
တတိယ ေကာ္မတီလို႔ ေခၚတဲ့ လူမႈေရး ေကာ္မတီ ပံုမွန္ အစည္းအေဝးေတြမွာ သူပါသလို၊ ေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့ ကန္႔လန္႔ကာ ေနာက္ကြယ္က က်ိတ္ဝိုင္း အေသးစိတ္ ညိႇႏိႈင္းပြဲေတြ မွာလည္း ပါႏိုင္တယ္။ သူ မပါရင္ အစည္းအေဝး လုပ္လို႔ မရဘူး။ သူ မေရာက္မခ်င္း အားလံုး ထိုင္ေစာင့္ရတယ္။ အဲဒါ ကိုယ္ေတြ႕ပဲ။ တျခား တေနရာမွာ သူ အလုပ္မ်ားေနရင္ သူလာမွ အစည္းအေဝး စႏိုင္မွာမို႔ သူ႔ကို ေစာင့္ရတယ္။ လွမ္းေခၚရတယ္။ မၾကာခဏ အသံခ်ဲ႕စက္က ေၾကညာသံ ၾကားရတယ္။ ရယ္စရာလည္း ေကာင္းတယ္။ 'ျမန္မာ ကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ ေဒၚျမစိန္ (Mr. Daw Mya Sein) အစည္းအေဝးခန္း အမွတ္ … ဒီေလာက္ ဒီေလာက္ကို အျမန္႔ကပါ။ အစည္းအေဝး စပါေတာ့မယ္' အဲဒီလို ေၾကညာသံ မၾကာခဏ ၾကားရတဲ့ ျမန္မာ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ ဦး … ေဒၚ စတဲ့ နာမည္ေခၚပံုကို နားလည္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ျပံဳးၾက ရယ္ၾကတယ္။ ဘယ္ေနရာမွ သူ မပါရင္ မၿပီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးပဲ။ အဲဒီလို အစည္းအေဝးေတြ ၾကားထဲက အခ်ိန္ မရရေအာင္ ယူၿပီး ကိုလံဘီယာလို အေမရိကန္ တကၠသိုလ္ေတြ သြားၿပီး ေဟာေျပာ ပို႔ခ်လိုက္ေသးတယ္" ဟု မွတ္တမ္း တင္ခဲ့ပါသည္။
ထူးခြၽန္ ထက္ျမက္ေသာ ဖခင္၏ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္မႈ ေအာက္တြင္ ေဒၚျမစိန္သည္ ငယ္စဥ္ကပင္ ပညာခြၽန္ခဲ့သည္။ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ အ႐ြယ္တြင္ ဟိုက္စကူး ဖိုင္နယ္ကို ဘာသာရပ္ အားလံုး ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္၍ တႏိုင္ငံလံုး တတိယ ရခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ေကာလိပ္ အိုင္ေအ အထက္တန္းကို ေလးဘာသာ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ပထမ ရသည္။ ဂ်ားဒင္းဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံရသည္။ ဝိဇၨာဘြဲ႕ကို ရာဇဝင္ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ မဟာဝိဇၨာဘြဲ႕ အတြက္ ဖခင္ ဦးေမေအာင္ႏွင့္ သမိုင္း ပါေမာကၡ ဒီ၊ ဂ်ီ၊ အီး၊ ေဟာ (D. G. E. Hall) တို႔၏ အၾကံေပးခ်က္ အရ ျမန္မာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သမိုင္းကို သုေတသနျပဳ စာတမ္း တင္သြင္းခဲ့သည္။ စာတမ္းအမည္မွာ Myothugyiship in Upper Burma "အထက္ျမန္မာျပည္ ၿမိဳ႕သူႀကီးတို႔၏ တာဝန္ ဝတၲရားမ်ား" ျဖစ္သည္။ စာတမ္း အမည္ကို ေၾကးတိုင္မင္းႀကီးေဟာင္း ေဂ်၊ အက္စ္၊ ဖာနီဗယ္ (J. S. Furnival) က ေ႐ြးခ်ယ္ေပးခဲ့သည္။ စာတမ္းအတြက္ ျမန္မာပညာရွိ ပံုဂံဝန္ေထာက္ ဦးတင္၏ မွတ္စုမ်ားႏွင့္ ဘားနာ့ဒ္ ပိဋကတ္တိုက္မွ စစ္တမ္း၊ ေပ၊ ပုရပိုက္ ၃ဝဝ ေက်ာ္ကို ကိုးကား အသံုးျပဳခဲ့သည္။
မဟာဝိဇၨာဘြဲ႕အတြက္ က်မ္းျပဳေနစဥ္ ၁၉၂၆ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕၌ ဖခင္ ဦးေမေအာင္ ႐ုတ္တရက္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ၁၉၂၇ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚျမစိန္သည္ မဟာဝိဇၨာဘြဲ႕ကို ဂုဏ္ထူးတန္း ပထမ အဆင့္မွ ပထမ စြဲ၍ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ အစိုးရပညာေတာ္သင္ အျဖစ္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္မွ ဆရာျဖစ္သင္ ဒီပလုိမာႏွင့္ ဘီလစ္ဘြဲ႕ ရရွိခဲ့သည္။ ဘီလစ္ဘြဲ႕ အတြက္ တင္သြင္းသည့္ စာတမ္းမွာ ကိုလိုနီေခတ္ဦး ၿဗိတိသွ် အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ေလ့လာေသာ Sir Charles Crosthwaite and the Consolidation of Burma "ဆာ ခ်ားလ္ ခေရာ့စ္ဝိတ္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အုတ္ျမတ္ခ်ျခင္း" ျဖစ္သည္။ ထိုစာတမ္း အတြက္ ေဒၚျမစိန္သည္ လန္ဒန္ရွိ အိႏၵိယ ေအာ့ဖစ္ (India Office) ႐ံုးႏွင့္ ရန္ကုန္ရွိ အတြင္းဝန္႐ံုး အစိုးရ မွတ္တမ္းမ်ားကို အသံုးျပဳခြင့္ ရခဲ့သည္။
ေဒၚျမစိန္သည္ အဂၤလန္မွ ျပန္လာၿပီးေနာက္ ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာ့ေက်း႐ြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို လက္ေတြ႕ ေလ့လာသည္။ ထို႔ေနာက္ စာေတြ႕ ႏွီးေႏွာ၍ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ Administration of Burma "ျမန္မာျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး" စာအုပ္ ေရးသား ျပဳစုသည္။ ယင္းစာအုပ္ကို ၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဇဗၺဴ႕မိတ္ေဆြ ပိဋကတ္တိုက္မွ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ေဝခဲ့သည္။ အမွန္စင္စစ္ ဤစာအုပ္သည္ ေဒၚျမစိန္၏ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ မဟာဝိဇၨာဘြဲ႕ စာတမ္းႏွင့္ ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္ ဘီလစ္ဘြဲ႕ စာတမ္း ႏွစ္ေစာင္ကို အေျခခံ၍ စာေတြ႕ လက္ေတြ႕ ညႇိႏိႈင္း တင္ျပထားေသာ ျမန္မာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သမိုင္း သုေတသန က်မ္းတေစာင္ ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံ ဆာ အာခ်ီေဘာ ေဒါက္ဂလပ္စ္ (Sir Archibald Douglas Cochrane) က စာအုပ္ကို အမွာ ေရးထားသည္။ စာအုပ္တြင္ အခန္း ၉ ခန္း ပါဝင္၍ အခန္း (၁) တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေနာက္ခံ သမိုင္းေၾကာင္း၊ အခန္း (၂) တြင္ ၿဗိတိသွ် မသိမ္းပိုက္မီ ျမန္မာဘုရင္မ်ား၏ ေနျပည္ေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ အခန္း (၃) တြင္ ၿဗိတိသွ် မသိမ္းပိုက္မီ ျမန္မာဘုရင္မ်ား၏ အေဝးၿမိဳ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ အခန္း (၄) တြင္ ၿမိဳ႕သူႀကီး ရာထူး ခန္႔အပ္ျခင္းႏွင့္ ႐ိုးရာ ဆက္ခံႏိုင္ခြင့္၊ အခန္း (၅) တြင္ ၿမိဳ႕သူႀကီး တာဝန္ ဝတၲရားႏွင့္ အခြန္ေတာ္ ေကာက္ခံျခင္း၊ အခန္း (၆) တြင္ ၁၈၈၅ မတိုင္မီ ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ အခန္း (၇) တြင္ ၁၈၈၅ မတိုင္မီ ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံ ေက်း႐ြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ အခန္း (၈) တြင္ ၁၈၈၅-၉ဝ ျမန္မာျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ အခန္း (၉) တြင္ ၁၈၈၅ ေနာက္ပိုင္း ေက်း႐ြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဟူ၍ ခြဲျခား တင္ျပထားသည္။ ဤစာအုပ္ကို ၁၉၇၃ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္ ပံုႏွိပ္တိုက္မွ ထပ္မံ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ေဝခဲ့သည္။
ေဒၚျမစိန္သည္ ၁၉၂၇ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မွ မဟာဝိဇၨာဘြဲ႕၊ ၁၉၃ဝ ခုႏွစ္တြင္ ေအာက္စဖို႔ဒ္တကၠသိုလ္မွ ဆရာျဖစ္သင္ ဒီပလိုမာႏွင့္ ဘီလစ္ဘြဲ႕မ်ား ရခဲ့ေသာ္လည္း ကိုလိုနီေခတ္ ပညာေရးဌာန၌ အလုပ္ ေလွ်ာက္ေသာအခါ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ ခဲ့ရသည္။ ေဒၚျမစိန္၏ အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာကို ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မွ ပညာေရး ဌာနသို႔ လႊဲအပ္လိုက္သည္။ ပညာေရး ဌာနလည္း ေဒၚျမစိန္၏ ဘီလစ္ဘြဲ႕မွာ ပညာေရး ဌာန အတြက္ အဆင့္ျမင့္ေန၍ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္သို႔ ျပန္လည္ လႊဲအပ္ျပန္သည္။ ဤသို႔ မတင္မက် ျဖစ္ေနရာ ေနာက္ဆံုးတြင္ အမ္ေအ ဦးေမာင္ႀကီး၏ ေယာကၡမ ေဒၚႀကီးႀကီး တည္ေထာင္ေသာ ေနရွယ္နယ္ အမ်ိဳးသမီး အထက္တန္းေက်ာင္း၌ ေက်ာင္းအုပ္ အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ လုပ္ေဆာင္သည္။ ထိုသို႔ ေဆာင္႐ြက္ေနစဥ္ အမ်ိဳးသား ပညာေရး ေကာင္စီ (Council of National Education)၊ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီး ေနရွင္နယ္ ေကာင္စီ (National Council of Burmese Women) တို႔တြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။
ေဒၚျမစိန္သည္ အဂၤလိပ္လို အေဟာအေျပာ အေရးအသား ထင္ရွားရာ ထိုေခတ္ အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ေဝေသာ စာနယ္ဇင္းမ်ားတြင္ ေဒၚျမစိန္၏ လက္ရာမ်ားကို ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ သာဓက ျပရေသာ္ 'အမ်ိဳးသား ပညာေရး' မဂၢဇင္း၊ အတြဲ(၁)၊ အမွတ္ (၅) National Educationist, Vol. 1, No. 5 တြင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားခဲ့ေသာ The School as a Nation Maker (ႏိုင္ငံျပဳ စာသင္ေက်ာင္း) ႏွင့္ အတြဲ (၂)၊ အမွတ္ (၈) တြင္ King Mindon's Reign (မင္းတုန္းမင္းေခတ္) ေဆာင္းပါးမ်ား ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္္ အဂၤလိပ္ စကားေျပာ ေကာင္းသူ တဦးအျဖစ္ ထင္ရွားရာ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မွ က်င္းပေသာ ေဟာေျပာပြဲမ်ားတြင္ ေဒၚျမစိန္ကို ေတြ႕ရေလ့ရွိသည္။ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္တြင္ ဂ်ဒ္ဆင္ ေကာလိပ္ သမိုင္း အသင္းမွ ႀကီးမွဴး၍ ေခတ္သစ္ အေရွ႕ဖ်ားသမိုင္း (The Far East in modern Times) ေခါင္းစီးျဖင့္ ေဟာေျပာပြဲ က်င္းပရာ ေဒၚျမစိန္သည္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ Thailand and French Indo-China (ထိုင္းႏွင့္ ျပင္သစ္ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနား) အေၾကာင္း ေဟာေျပာခဲ့သည္။ ယင္းေဟာေျပာခ်က္ကို ဂ်ဒ္ဆင္ ေကာလိပ္ သမိုင္း အသင္းမွ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္တြင္ The Far East in Modern Times အမည္ျဖင့္ စာအုပ္ျဖင့္ စာအုပ္ ထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ထိုစာအုပ္တြင္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသားမ်ားထဲမွ ေဒၚျမစိန္ အျပင္ ဆရာ အတတ္သင္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဦးဘ၏ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း ေဟာေျပာခ်က္လည္း ပါဝင္သည္။
ေဒၚျမစိန္သည္ ကိုလိုနီေခတ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈတြင္ ပါဝင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ရာ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္တြင္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ လာဟိုၿမိဳ႕၌ က်င္းပေသာ အာရွ အမ်ိဳးသမီး ကြန္ဖရင့္သို႔ လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံေပါင္းခ်ဳပ္ အသင္းမွ ႀကီးမွဴး က်င္းပေသာ ဂ်ီနီဗာ အမ်ိဳးသမီး ကြန္ဖရင့္သို႔ လည္းေကာင္း၊ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ မ်က္ႏွာစံုညီ အစည္းအေဝးသို႔ လည္းေကာင္း တက္ေရာက္ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ပထမအႀကိမ္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ လန္ဒန္ မ်က္ႏွာစံုညီ အစည္းအေဝး (The Round Table Conference) သို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံံမွ ကိုယ္စားလွယ္ ၂၄ ဦး တက္ေရာက္ခဲ့ရာ ေဒၚျမစိန္သည္ တဦးတည္းေသာ အမ်ိဳးသမီး ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္သည္။ ထိုကြန္ဖရင့္သို႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ ဦးဘေဘ၊ ဦးခ်စ္လႈိင္၊ အမ္ေအ ဦးေမာင္ႀကီး၊ သာယာဝတီ ဦးပု တို႔လည္း တက္ေရာက္သည္။ ကြန္ဖရင့္တြင္ ေဒၚျမစိန္သည္ တြဲေရး ခြဲေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၿဗိတိသွ် အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အေပၚ ျမန္မာတို႔၏ သေဘာထားကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရဲဝံ့ဝံ့ တင္ျပခဲ့သည္။ ထိုျဖစ္ရပ္မ်ားကို ႏွစ္ေပါင္း ၄ဝ အၾကာ ရန္ကုန္ ပညာေရး တကၠသိုလ္ သမိုင္း ေဟာေျပာပြဲ၌ ျပန္လည္ ေဟာေျပာခဲ့သည္။ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ "မ်က္ႏွာစံုညီ အစည္းအေဝး" The Round Table Conference အမည္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ "တြဲေရး ခြဲေရး ျပႆနာ" အမည္ျဖင့္ လည္းေကာင္း ေဟာေျပာခဲ့သည္။
၁၉၄ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေဒၚျမစိန္သည္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ေဝေသာ "ကမာၻ႔ ႐ုပ္စံုဂ်ာနယ္" (World Pictorial) ၌ အယ္ဒီတာ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္သည္။ ရုပ္စံုဂ်ာနယ္မွာ ထိုေခတ္က အလြန္ ေခတ္ေရွ႕ေျပးေနေသာ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ဟု ဆိုရပါ မည္။ ေဒၚျမစိန္သည္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ အခြင့္အေရးကို စိတ္အားထက္သန္သူ၊ ဦးေဆာင္သူျဖစ္ရာ "မိန္းမ" အမည္ျဖင့္ ဝတၴဳဟန္ အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရး ဆိုင္ရာ ပညာေပး စာအုပ္ တအုပ္ ေရးသားခဲ့သည္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္တြင္ ထြန္းေအး စာေပမွ ထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ယင္းစာအုပ္တြင္ ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ိဳက နိဒါန္း ေရးသည္။ ထိုႏွစ္မွာပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ ျမဴနီစီပယ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ၌ လြယ္အိပ္ႀကီး ဦးဘလိႈင္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ အေ႐ြးခံခဲ့ရသည္။ သတင္းစာမ်ားတြင္ "ၾကက္မ တြန္၍ မိုးမလင္း၊ ၾကက္ဖ တြန္မွ မိုးလင္းသည္" ဟူေသာ ဆို႐ိုးကို ေဒၚျမစိန္က လက္ေတြ႕ ေခ်ဖ်က္ လိုက္သည္ဟု ေရးသားခဲ့ၾကသည္။
ဒုတိယ ကမာၻစစ္မီး ျမန္မာျပည္ ကူးလာခ်ိန္တြင္ အဂၤလိပ္တပ္မ်ား အိႏိၵယသို႔ ဆုတ္ခြာခဲ့ရာ ေဒၚျမစိန္သည္လည္း တ႐ုပ္ျပည္နယ္စပ္ ခ်ံဳကင္းမွ အိႏိၵယသို႔ ကူးခဲ့သည္။ ထိုကိုယ္ေတြ႕ စစ္ေျပး အေတြ႔ၾကံဳမ်ားကို စစ္ၿပီးစ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္တြင္ ဦးတင္ထြတ္ ဦးေဆာင္ ထုတ္ေဝေသာ Burmese Review (ဘားမီးရီျဗဴး) အဂၤလိပ္စာေစာင္တြင္ "Retreat to China, the war adventure of a Burmese lady" ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ စစ္အတြင္း အေတြ႕အၾကံဳ အမည္ျဖင့္ အခန္းဆက္ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။ စစ္အတြင္း အိႏိၵယ၌ ေနထိုင္စဥ္ ဆင္းမလား စစ္ေျပး အစိုးရ ထုတ္ေဝေသာ Burma To-Day Vol. 1, No. 8 (June 1944) တြင္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီး ဘဝကို ေဖာ္က်ဴးေသာ Little Lovely Diamond: the story of Kin Sein Hla ဝတၴဳတို႔ကို ေရးဖြဲ႕သည္။ ေဒၚမန္စမစ္ ဦးေဆာင္ေသာ ျမန္မာျပည္ စစ္ေျပး အစိုးရ၏ ျမန္မာျပည္ ဆိုင္ရာ အၾကံေပး အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္၍ Burma၊ ျပည္ျမန္မာႏွင့္ The Future of Burma ျမန္မာျပည္၏ အနာဂတ္ စာအုပ္ငယ္ ႏွစ္အုပ္ကို အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင့္ ေရးသားခဲ့သည္။
ျပည္ျမန္မာကို Oxford Pamphlets on Indian Affairs စာစဥ္အမွတ္ (၁၇) အျဖစ္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ဘံုေဘၿမိဳ႕မွ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယ အႀကိမ္ ထပ္မံ ထုတ္ေဝရသည္။ "ျမန္မာျပည္၏ အနာဂတ္" စာအုပ္ကို အိႏိၵယႏိုင္ငံ ဘံုေဘၿမိဳ႕ ေအာက္စဖို႔ဒ္ ယူနီဗာစီတီ ပံုႏွိပ္တိုက္မွ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္တြင္ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ေဝသည္။ ယင္းစာအုပ္ငယ္တြင္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာတို႔၏ ဆႏၵသေဘာထားကို ေဖာ္ထုတ္ ေဆြးေႏြး တင္ျပထားသည္။ စစ္ၿပီးပါက ေခတ္သစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံငယ္ တႏိုင္ငံ အေနျဖင့္ ၾကံဳေတြ႕ရမည့္ ျပႆနာမ်ား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနျဖင့္ ၿဗိတိသွ် ဓနသဟာယ အတြင္း ေနထိုင္ေရးႏွင့္ သီးျခား လြတ္လတ္ကင္းကင္း ရပ္တည္ေရးတို႔တြင္ ၾကံဳေတြ႕လာရမည့္ အခက္အခဲ ျပႆနာမ်ားကို ကမာၻ႔ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ တင္ျပထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ၿပီးေနာက္ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အေနျဖင့္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ ျမန္မာ့ သေဘာထား အမွန္ကို ၿဗိတိသွ် အစိုးရႏွင့္ ေစ့စပ္ အေရးဆိုေသာ ႏွလံုးရည္ အေရးေတာ္ပံုတြင္ ျမန္မာ့ သေဘာထား အမွန္ကို ၿဗိတိသွ်တို႔ နားဝင္ သေဘာေပါက္လာေစရန္ အဂၤလိပ္ဘာသာ စကားျဖင့္ ေဟာေရး ေျပာေရးတြင္ ဖဆပလ ဥကၠ႒ ကိုယ္တိုင္ ေဒၚျမစိန္အား အကူအညီ ေတာင္းခံခဲ့ရသည္။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ ေဒၚျမစိန္သည္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ သမိုင္းဌာန ကထိက အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္သည္။ ၁၉၆ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဝန္ထမ္းဘဝမွ အၿငိမ္းစား ယူခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သက္ႀကီး တကၠသိုလ္တြင္ သမိုင္း ကထိက အျဖစ္ ေခတၲ ေဆာင္႐ြက္၍ ဥေရာပႏွင့္ အေမရိက တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ အေရွ႕အာရွ သမိုင္းႏွင့္ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုင္ရာ ဧည့္ပါေမာကၡ အျဖစ္ ေဟာေျပာ ပို႔ခ်သည္။ ထိုသို႔ ေဆာင္႐ြက္ေနစဥ္ လန္ဒန္မွ ထုတ္ေဝေသာ Asian Affairs (London) အာရွေရးရာ စာေစာင္တြင္ Towards Independence in Burma; The role of women (ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ အခန္းက႑)၊ Hemisphere စာေစာင္တြင္ Pagodas of Pagan (Bagan) (ပုဂံဘုရားမ်ား စာတမ္း) မ်ား ေရးသားခဲ့သည္။
ေဒၚျမစိန္ကို ၁၉ဝ၄ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕၌ ဖြားသည္္။ အဖ ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေမေအာင္၊ အမိ ေဒၚသိန္းျမ ျဖစ္သည္။ ဖခင္ ဦးေမေအာင္မွာ ရခိုင္ အမ်ိဳးသား ေငြစာရင္းမင္းႀကီး (အိႏၵိယ ေငြတိုက္ဝန္) ဦးလွေအာင္၏ တူျဖစ္သည္။ မိခင္ ေဒၚသိန္းျမမွာ မြန္လူမ်ိဳး စစ္ကဲႀကီး ဦးေထာ္ေလး၏ ျမစ္ ျဖစ္သည္။ ေဒၚျမစိန္မွာ ေမြးခ်င္း သံုးေယာက္တြင္ အေထြးဆံုး ျဖစ္၍ ငယ္မည္မွာ ေမ ျဖစ္သည္။ အစ္ကို သာဒိုးေအာင္ႏွင့္ ထြန္းလွေအာင္တို႔မွာ ထိုေခတ္က ထင္ရွားလွေသာ ရေနာင္း ပညာထူးခြၽန္ဆု (Renoun Prize) ရသည္။ ဖခင္ ဦးေမေအာင္လည္း ဤဆုကို ရခဲ့သည္။ အစ္ကိုႀကီး သာဒိုးေအာင္မွာ ပညာ ထူးခြၽန္ေသာ္လည္း ငယ္စဥ္ကပင္ က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႕တဲ့၍ ဘီေအ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ပညာ သင္ၾကားေနစဥ္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ သာဒိုးေအာင္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္ သိပၸံ ဥပစာတန္း ပထမဆု ရသူမ်ားကို "သာဒိုးေအာင္ဆု" ဖခင္ ျဖစ္သူက တီထြင္ေပးခဲ့သည္။ အစ္ကို ထြန္းလွေအာင္မွာ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ဦး ရဲမင္းႀကီး ဦးထြန္းလွေအာင္ အျဖစ္ ထင္ရွားသည္။
ငယ္ရြယ္စဥ္ကပင္ အိမ္တြင္ အဂၤလိပ္စာႏွင့္ ျပင္သစ္စာကို သီးသန္႔ သင္ခဲ့ရသည္။ ခရစ္ယာန္ ဘာသနာျပဳ ဒိုင္အုိဆီဇင္ မိန္းကေလးေက်ာင္း (Diocesan Girl's High School)တြင္ ၇ တန္း ပထမ ရသည္။ သို႔ေသာ္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္ မဟုတ္၍ ပညာသင္ဆု (Scholarship) မရခဲ့ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖခင္က ရွင္မာရီေက်ာင္း (St. Mary's SPG High School) သို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ ပညာ သင္ေစသည္။ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ အ႐ြယ္ ၁၉၁၉ ခုႏွစ္တြင္ ဟုိက္စကူးဖိုင္နယ္ စာေမးပြဲကို ျမန္မာစာ၊ အဂၤလိပ္စာ၊ ရာဇဝင္၊ အပိုသခ်ၤာ၊ အိမ္တြင္းမႈ သိပၸံ ဘာသာရပ္ အားလံုးတြင္ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္ျမင္သည္။ တႏိုင္ငံလံုးတြင္ တတိယ ရခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ ေကာလိပ္တြင္ ပညာ ဆက္လက္ သင္ၾကားရာ အိုင္ေအ အထက္တန္းကို အဂၤလိပ္၊ သခ်ၤာ၊ ရာဇဝင္၊ ႐ူပေဗဒ ၄ ဘာသာ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ပထမ ရသည္။ ဂ်ားဒင္းဆု (Jardin Prize) ခ်ီးျမႇင့္ ခံရသည္။ ဤဆုကို ဖခင္ ဦးေမေအာင္လည္း ရရွိခဲ့သည္။ ၁၉၂၇ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မွ မဟာဝိဇၨာဘြဲ႕ကို ပထမဆင့္မွ ပထမ ရခဲ့သည္။ ၁၉၂၈-၃ဝ တြင္ အစိုးရပညာေတာ္သင္ အျဖစ္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္၌ ပညာ ဆက္လက္ ဆည္းပူးရာ ဆရာျဖစ္သင္ ဒီပလုိမာႏွင့္ ဘီလစ္ဘြဲ႕ (B. Litt.) ရခဲ့သည္။
၁၉၃ဝ-၃၁ တြင္ ေဒၚႀကီးႀကီး ေနရွယ္နယ္ အမ်ိဳးသမီး အထက္တန္း ေက်ာင္းအုပ္၊ ၁၉၃၁-၃၂ တြင္ ဂ်ီနီဗာ အမ်ိဳးသမီး ကြန္ဖရင့္ ကိုယ္စားလွယ္၊ လန္ဒန္ ပထမအႀကိမ္ မ်က္ႏွာစံုညီ အစည္းအေဝး ကိုယ္စားလွယ္၊ ၁၉၃၈-၄၂ တြင္ ဝိတိုရိယ ဘုရင္မ အထိမ္းအမွတ္ အစိုးရ အထက္တန္းေက်ာင္းအုပ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ ျမဴနီစပယ္ အဖြဲ႕ဝင္၊ ရန္ကုန္ ပညာေရး ဘုတ္အဖြဲ႕ ဥကၠ႒၊ အမ်ိဳးသမီး ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း ဒါ႐ိုက္တာ၊ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္တြင္ တ႐ုတ္ျပည္ ခ်စ္ၾကည္ေရး ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ဝင္၊ ၁၉၄၁-၄၂ ျပည္သူ႔ ကာကြယ္ေရး တပ္ဖြဲ႔ အမ်ိဳးသမီး ဌာနခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္သူ၊ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္မ်ား ကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႕ လူႀကီး၊ ၁၉၄၂-၄၅ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဆင္းမလာၿမိဳ႕ ျမန္မာ စစ္ေျပးအစိုးရ အဖြဲ႕ အၾကံေပး၊ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ပါရီ ယူနက္စကို ကြန္ဖရင့္ ကိုယ္စားလွယ္၊ ၁၉၅၁-၆ဝ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ သမိုင္း ကထိက၊ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ေလ့လာေရး အဖြဲ႕ဝင္၊ ၁၉၅၆ ခုႏွစ္တြင္ အာရွေဖာင္ေဒးရွင္း အစီအစဥ္ျဖင့္ အေမရိကန္ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္ ၁၄ ခုတြင္ ျမန္မာ့ေရးရာ ေဟာေျပာ ပို႔ခ်ေရး ပညာရွင္၊ ၁၉၆ဝ ခုႏွစ္တြင္ ဝါရွင္တန္ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ အမ်ိဳးသမီး ကြန္ဖရင့္ သဘာပတိ မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားသူ၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ဆြစ္တာရီ ေကာလိပ္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ဆိုင္ရာ ဧည့္ပါေမာကၡ၊ ကိုလံဘီယာ တကၠသိုလ္တြင္ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ သမိုင္း ဧည့္ပါေမာကၡ၊ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္ စိန္႔ေဟာက္ ေကာလိပ္၌ သုေတသန ပညာရွင္ စသည္ျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။
၁၉၃၃ ခုႏွစ္တြင္ အိုင္စီအက္ ဦးေ႐ႊေဘာ္ (Ph.D., M.A.B.L.) ႏွင့္ လက္ထပ္၍ သားတဦး (ဦးျမေဘာ္)၊ သမီးတဦး (ေဒၚျမသႏၱာ) ထြန္းကားခဲ့သည္။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တြင္ ခင္ပြန္းသည္ႏွင့္ ျပတ္စဲ၍ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ စာေပးေရးရာ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ တက္တက္ၾကြၾကြ ဦးေဆာင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာ ၁ဝ ရက္ေန႔တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။
ေမာင္ေဇယ်ာ [မိုးဂ်ာနယ္၊ အမွတ္ ၇၊ ဇူလိုင္ ၂ဝဝ၅။]
အၫႊန္း
၁။ ေစာမံုညင္း "ေဒၚျမစိန္"၊ ဗမာ (ျမန္မာ) အမ်ိဳးသမီးမ်ား။ ရန္ကုန္၊ ပိေတာက္လိႈင္ စာေပ၊ ၁၉၇၆၊ ၂၂၈-၂၃၄။၂။ "ေဒၚျမစိန္"၊ ႐ႈမဝ၊ အတြဲ ၈၊ အမွတ္ ၉၄ (မတ္ ၁၉၉၅)၊ ၁၉-၃ဝ။
၃။ ဘုန္းျမင့္၊ ေ႐ႊမင္းဝန္၊ "ျမန္မာ့ ဂုဏ္ေဆာင္ အမ္ေအ ေဒၚျမစိန္" … လူရည္ခြၽန္၊ ရန္ကုန္၊ သရဖူစာေပ၊ ၁၉၈၅၊ ၂၃-၂၈။
၄။ ေအာင္သန္႔၊ ဦး၊ "သံတမန္ ဝန္ထမ္းေပါက္စ ဘဝ"၊ သားေကာင္း တမန္၊ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္၊ ၅၅။
၅။ ဓမၼဗ်ဴဟာ ေငြရတုစာေစာင္၊ (ဇူလိုင္ ၁၉၈၆)။
၆။ May sein, Daw. The Future of Burma (Manmar)- Bombay: Oxford University Press, 1945.
၇။ "Who's who in Burma" The Guardian Magazine. (September 1959) 34.
ကိုးကား
- ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလမွာ Unity စာေပက ပထမ အႀကိမ္ အျဖစ္ ထုတ္ေဝ ျဖန္႕ခ်ိခဲ့တဲ့ ေမာင္ေဇယ်ာရဲ႕ 'ကမာၻသိ ျမန္မာမ်ားႏွင့္ ကမာၻသိ ျမန္မာ စာအုပ္မ်ား' မွ
Resources: wikimyanmar
0 comments:
Post a Comment
မွတ္ခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပရန္ ခဏေလးေစာင့္ၾကပါ။