မင္းသု၀ဏ္၏ ရခုိင္သူျမတ္ႏွင့္ ေလာကသာရပ်ဳိ႕

Published on Sat, 04/09/2016

က်င့္ရာနီတိ

ေလာကသာရပ်ဳိ႕သည္ နီတိျဖစ္သည္။ နီတိဟူသည္ လူသားတုိ႔ ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ က်င့္ရာေဆာင္ရာကုိ ျပဆုိျခင္းျဖစ္သည္။ စင္စစ္ ေလာကသာရပ်ဳိ႕သည္ ေလာက ေကာင္းက်ဳိးေဆာင္ရန္ ရည္သန္ျပဳထား ျခင္းပင္။

ဖြင့္ဆုိတည္းျဖတ္

ဆရာမင္းသု၀ဏ္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၆၀ ေလာက္ကပင္ ေလာကသာရပ်ဳိ႕ကုိ တည္းျဖတ္ ဖြင့္ဆုိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ဆရာမင္းသု၀ဏ္က ေလာကသာရပ်ဳိ႕တြင္ ထူးျခားခ်က္ (၃) ရပ္ရွိသည္ဟု ရွင္းျပထားသည္။ အေဟာင္းဆုံးပ်ဳိ႕အျဖစ္ ေလာကသာရပ်ဳိ႕ကုိ အသိအမွတ္ ျပဳထားၾကသည္။ ျမန္မာစာေပ ပ်ဳိ႕ကဗ်ာတို႔ထဲတြင္ လူသိအမ်ားဆုံးျဖစ္၍ ကာရန္သတ္ပုံ မွန္ကန္ေသာ ပ်ဳိ႕လည္းျဖစ္သည္ဟု ျပဆုိထားသည္။

ရခုိင္သူျမတ္

ေလာကသာရပ်ဳိ႕ကုိ စီကုံးျပဳစုသူသည္ ရခုိင္သူျမတ္ ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ရာေက်ာ္ ခုနစ္ရာခန္႔ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၆၉၅ ႏွင့္ ၇၁၅ ခုႏွစ္အၾကားတြင္ ျပဳစုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

သတ္မွတ္ေဖာ္ျပ

အက်ဳိးတရားကုိ ျပလုိေသာ ဆင္ျခင္ လုိက္နာဖြယ္ေသာ ၾသ၀ါဒျဖင့္ လူအမ်ားတုိ႔ က်င့္ႀကံအားထုတ္ၾက စိမ့္ေသာငွာ ပညာရွင္ ရခုိင္သူျမတ္သည္ ျပဳစုခဲ့ျခင္းပင္။ ႀကီးသည္ ျဖစ္ေစ၊ ငယ္သည္ျဖစ္ေစ လုပ္ထုိက္သည္ကုိ လုပ္ရမည္။ ရထုိက္သည္ကုိ ရရမည္ဟု သတ္မွတ္ေဖာ္ျပထားသည္။

ေလ့လာသင္ယူ

လူျဖစ္လာလွ်င္ ပညာသင္ၾကားျခင္းျဖင့္ လူတုိ႔သိအပ္ မွတ္အပ္သည္တုိ႔ကုိ ေလ့လာ သင္ယူရသည္။ ပညာသင္ၾကားရာတြင္ ဆရာႏွင့္ တပည့္ဟူ၍ ေပးသူႏွင့္ ယူသူတုိ႔ ရွိလာသည္။ ဆရာသည္ တပည့္အား ပညာသင္ေပး ထုိက္သလုိ တပည့္သည္လည္း ဆရာဆီက ပညာသင္ယူထုိက္သည္။ အလားတူပင္ ဆရာသည္ တပည့္ဆီက ႐ိုေသေလးစားမႈကုိ  ရထုိက္သလုိ၊ တပည့္သည္ ဆရာဆီက ခ်စ္ခင္သနားမႈကုိ ရထုိက္သည္။ ယင္းသည္ ေလာကသာရပ်ဳိ႕၏ ေဖာ္ေဆာင္ခ်က္ ျဖစ္သည္။

တာ၀န္၀တၱရား

ေလာကသာရပ်ဳိ႕တြင္ တာ၀န္၀တၱရားႏွင့္ အခြင့္အေရး တို႔ကုိလည္း ကတၱားခ်ျပထားသည္။ လုပ္ထုိက္သည္ကုိ တာ၀န္၀တၱရားဟု ေခၚ၍ ရထုိက္သည္ကုိ အခြင့္အေရးဟု ေခၚသည္။ လူတုိ႔သည္ တာ၀န္၀တၱရားကုိ မေဆာင္ရြက္ဘဲ  အခြင့္အေရးကုိသာ ရယူလုိသည္ဆုိလွ်င္ တရားမွ်တမႈ မရွိႏုိင္ ေလာက၏ အႏွစ္သာရ ပ်က္ျပားသည္။ အလားတူ အခြင့္အေရး မေပးဘဲ တာ၀န္၀တၱရားကုိ ေဆာင္ရြက္ရ၏ ဆုိလွ်င္လည္း ေလာက၏ အႏွစ္သာရ ပ်က္ျပားသည္။ ယင္းေၾကာင့္ တာ၀န္၀တၱရားႏွင့္ အခြင့္အေရးတုိ႔ အျပန္အလွန္ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ၊ တာ၀န္ယူမႈတုိ႔က ေလာကသာရ ပ်ဳိ႕တြင္ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပထား၏။

“တိုင္းျပည္တစ္ခု၌ လူတုိ႔သည္ အခြင့္အေရးကုိသာ ခံစားလ်က္ တာ၀န္၀တၱရားကုိ မေဆာင္ရြက္ၾကပါမူ ထုိတုိင္းျပည္သည္ ထိန္းမရႏုိင္ဘဲ မၾကာမီ ပ်က္စီးရေခ်မည္။ ထုိေဘးဆုိးႀကီးကုိ သိျမင္ေသာ ရခုိင္သူျမတ္သည္ အမ်ဳိးေလးပါးတုိ႔အား တာ၀န္၀တၱရားကုိ သင္ျပသိထားပြားမ်ား လုိေသာေၾကာင့္ ဤေလာကသာရပ်ဳိ႕ကုိ စီကုံးေလသည္” ဟု ဆရာမင္းသု၀ဏ္က အမွာပါးထားေလသည္။

ဗလငါးတန္

လူျဖစ္ကလွ်င္ ဗလငါးတန္သည္ လူ႔ေလာကအတြက္ ရွိသင့္ရွိထုိက္သည္ပင္။ ယင္း ဗလငါးတန္ဟူသည္ ကာယဗလ-ကုိယ္က်န္းမာ သန္စြမ္းျခင္း၊ ဥာဏဗလ - ပညာတတ္ ေျမာက္ျခင္း၊ ေဘာဂဗလ - ပစၥည္းႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္း၊ မိတၱဗလ - မိတ္ေဆြေကာင္းရွိျခင္း။ စရိတၱဗလ - အမူအက်င့္ မြန္ျမတ္ျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ၾကေလသည္။ ယင္းဗလငါးတန္ႏွင့္ ျပည့္စုံလုိသူသည္ ေလာကသာရပ်ဳိ႕ကုိ လုိက္နာရမည္ဟု ဆရာမင္းသု၀ဏ္က ထပ္ဆင့္ညႊန္းဆုိ ထားေလသည္။

အနာကင္းေအာင္

“အသက္ရွိေသာသူသည္ အသက္ရွည္ေစခ်င္၏။ အနာေရာဂါ ဖိစီးႏွိပ္စက္တတ္ေသာ လူ႔ေလာကတြင္ လူသည္ အနာေရာဂါ ကင္းမဲ့ေစခ်င္၏။ မိဘႏွင့္ ဆရာသမားတုိ႔သည္ အသက္ရွည္ေစရန္ အနာေရာဂါ ကင္းရန္တုိ႔အတြက္ လုိက္နာ ေစာင့္ထိန္းအပ္ေသာ စကားတုိ႔ျဖင့္လည္းေကာင္း သြန္သင္ဆုံးမ၏။ စာေပ အေရးအသားတုိ႔ျဖင့္ လည္းေကာင္း ပဲ့ျပင္ဆုံးမ၏။ လမ္းညႊန္နည္းျပ၏။ ယင္းတို႔ကုိ တတ္သိနားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင္ယူ ရေပမည္” ဟု ရခုိင္သူျမတ္က ေလာကသာရပ်ဳိ႕တြင္ မိန္႔မွာျမြက္ဟထား၏။

အလုပ္လမ္းညႊန္

လူတုိ႔သည္ မေတာင့္မတ မေၾကာင့္မၾကရဘဲ ေနလုိၾကလွ်င္ အလုပ္လုပ္ၾကရေပမည္ဟု ေလာကသာရပ်ဳိ႕မွာ လမ္းညႊန္ထားသည္။ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္စြာ လုပ္ကုိင္ အသက္ေမြးၾကဖို႔ကုိ စူးစူးစုိက္စုိက္ တုိက္တြန္းထားသည္။ အလုပ္လည္းလုပ္ ပစၥည္းကုိလည္း ရွာေဖြစုေဆာင္းပါဟု လမ္းျပထားသည္။  လယ္လုပ္ျခင္း၊ ႐ုိးေျဖာင့္စြာ ကုန္သြယ္ျခင္းတုိ႔ကုိ ေလာကသာရပ်ဳိ႕က လမ္းညႊန္ အားေပးထားသည္။

ထုိမွ်မက လူတုိ႔၏ အသုံးအေဆာင္ျဖစ္ေသာ (ကြၽဲ ႏြား ဆိတ္၊ ၀က္၊ ၀မ္းဘဲငွက္ႏွင့္ ၾကက္ကမၾကြင္း သိမ္းေမြးျပင္းလ်က္) ဟု ေမြးျမဴေရာင္း၀ယ္ေရးျဖင့္ ဥစၥာဓန ရွာေဖြၾကရန္ကုိလည္း အလုပ္လမ္းညႊန္ထား၏။

ဘ၀အလင္း

ပညာကုိ ငယ္ရြယ္စဥ္တြင္ သင္ရမည္ဟု ရခုိင္သူျမတ္က ေလာကသာရပ်ဳိ႕ျဖင့္ ဘ၀အလင္းကို ထြန္းညႇိျဖာေစထား၏။ ပညာသင္ၾကားရာတြင္ ဆရာစစ္ ဆရာေကာင္းထံတြင္ သင္ရမည္။ အထူးသျဖင့္ ႀကိဳးစားအားထုတ္၍ သင္ရမည္။ မိမိသင္ယူမႈတြင္ လုိအပ္ေန၍ စိတ္အလုိမက်ျဖစ္ကာ ဆရာက ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းမႈ ျပဳလာသည့္တုိင္ သည္းခံ၍ ပညာရေအာင္ သင္ၾကားရန္ ညႊန္ၾကားထား၏။

ေလာကအႏွစ္

ယင္းေၾကာင့္ ေလာကသာရပ်ဳိ႕သည္ ေလာက၏ အႏွစ္သာရမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ လူ႔ေဘာင္တြင္ ေကာင္းမြန္စြာ ေနထုိင္ေရးကုိ လမ္းျပ၏။ လမ္းညႊန္ၾကား၏။ တပည့္စာသင္သားတုိ႔ လုိက္နာခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ သိမ္းသြင္း၏။ ပညာတံခါးကုိ ဖြင့္ထား၏။ ေလာကတြင္ ေျဖာင့္ျဖဴးလမ္းမွန္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ဖုိ႔ နည္းနာနိႆယတုိ႔ကုိ ျဖန္႔ျဖဴးေ၀ငွ၏။ ေနမႈ၊ ထုိင္မႈ၊ စားမႈ၊ ေသာက္မႈ အစုစုေသာ ကိစၥျမားေျမာင္ လူတုိ႔ေဘာင္တြင္ ေဖာ္ေဆာင္ က်င့္ၾကံမႈတုိ႔ကုိ ေပးေ၀ထား၏။

စီခင္းလမ္းျပ

ေလာကသာရပ်ဳိ႕သည္ အမည္ႏွင့္ လုိက္ဖက္ေလ်ာ္ညီေအာင္ ေလာက၏ အႏွစ္သာရတုိ႔ကုိ ဤပ်ဳိ႕ကဗ်ာတြင္ စီခင္းလမ္းျပထား၏။ အမွာပါးထား၏။ စာ႐ႈသူတို႔ ဆြတ္ယူ စားသုံးႏိုင္ၾကေစရန္ အသင့္မွ်ေပး ေ၀ငွထား၏။ ေလ့လာပြားမ်ား အားထုတ္ႏိုင္ၾကေစရန္ အသင့္ စီမံထားခဲ့သည့္ ဆရာျမတ္၏ ဖြင့္ဆုိ ရွင္းျပထားအပ္ေသာ ႀကီးျမတ္ေသာ ေစတနာ ပေဒသာပင္မွ်ပင္။

Writer:
ေျမနီသစၥာ

#Eleven_Media_Group

Share on Google Plus

About Kyauk Phru Net

This is a short description in the author block about the author. You edit it by entering text in the "Biographical Info" field in the user admin panel.